zwę „ul. Siemensa” (botanika). Od 15. 11. 1919 zwie się „ul. Juljusza Kossaka”.
- *) Juljusz Kossak urodził się w Wiśniczu 1824 r., umarł 1899 r. Znakomity malarz polski, batalista, mistrz w malowaniu koni. Pierwszy z znanej rodziny malarskiej Kossaków.
103. Ul. Kosynierska. (Górczyn. Od ul. Górczyńskiej do ul. Łazarskiej). Przejęta w r. 1900 z Górczynem. Za czasów niemieckich nosiła nazwę „ul. Gosslera”. Przez władze polskie nazwana „ul. Kosynierską”, na pamiątkę przygotowań do walki kosynierskiej w projektowanem powstaniu 1846, przez Górczynian poczynionych, oraz dla upamiętnienia kosynierstwa polskiego w ogóle.
104. Ul. Koszarowa. (Jeżyce połud.-zach. Od ul. Bukowskiej do ul. Grunwaldzkiej). Przejęta z gminą jeżycką w r. 1900 jako „ul. Kleista”. „Koszarową” zwała się wówczas ul. Patrona Jackowskiego. Od 5. I. 1920 zwie się „ul. Koszarową”, wywodząc nazwę od koszar, zajmujących całą jej stronę zachodnią.
105. Ul. Kościelna. (Jeżyce, północ. Od ul. Dąbrowskiego do Grudzieńca). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką. W brzmieniu polskiem oficjalnie aprobowano nazwę 16. 6. 1919. Nazwa odpowiednia ze względu na sąsiedztwo kościoła katolickiego. (Pospolicie zwą ulicę tę czasami „Bamberkowem” w znaczeniu ściślejszem, w szerszem znaczeniu mianem tem oznaczają niektórzy popularnie całe Jeżyce).
106. Ul. Kozia. (Stare Miasto, centrum. Od Nowego Rynku poza ul. Murną). Ulica ta istniała już w średniowieczu, sięgając — jak się zdaje od ul. Jezuickiej do muru miejskiego na zachodzie. Przedłużenia prostego do obecnego Nowego Rynku nie było; prowadziła do starej Fary jednak w pobliżu mała uliczka, prawdopodobnie jedna z dwu „Farnych”. Ul. „Kozią” nazywała się w średniowieczu ulica dzisiejsza Jezuicka. Później nazwę tę przeniesiono na dzisiejszą „Kozią”. Nazwa wywodzi się prawdopodobnie od godła domu gościnnego lub tp. W brzmieniu polskiem aprobowano nazwę oficjalnie 16. 6. 1919.
107. Ul. Kramarska. (Stare Miasto, centrum. Od ul. Rynkowej do ul. Wielkiej). Ulica ta istniała już w średniowieczu przynajmniej od wzgórza zamkowego (młyna przy Bogdance, która tędy płynęła) do Wronieckiej, w drugiej połowie XV. wieku także do Żydowskiej. Miała nadto — w linji nieco odchylonej — przedłużenie do kościoła Dominikańskiego, zwane później ul. Złotniczą. Nazwy ścisłej ulica ta nie miała, określona była ogółem jako uliczka przy Bogdance (może też „Zatylna”). Nazwa „Kramarskiej” (Krämergasse) — wprowadziła się dopiero ogólnie w wieku XIX. Przy jej zachodnim końcu stały — na miejscu dzisiejszego gmachu Sądu Apelacyjnego — liczne jatki i kramiki, które spowodowały tę nazwę. Władze polskie zachowały wprowadzoną już nazwę (ogłosz. 14. 8. 1920).
