w średniowieczu prawdopodobnie bagna. Z czasem stanęło na nim kilka budynków, głównie młyny przy Bogdance. Nazwa Małe Garbary używana była w każdym razie już w wieku 18. Garbarze mogli korzystać z wód Bogdanki. (Nazwa w brzmieniu niemieckim „Kl. Gerberstrasse”). Nazwę polską aprobowano urzędowo 16. 6. 1919.
130. Ul. Marcelińska. (Jeżyce, połud.-zachód. Od ul. Grunwaldzkiej do szosy Okrężnej). Dawniej pospolicie zwana „drogą Marcelińską”, od folwarku Marcelino, ku któremu prowadzi, potem oficjalnie także nazwą tą (Marcellinoerweg) określona, w r. 1912 przedłużona do ul. Grunwaldzkiej. Od 12. 4. 1920 zwie się „ulicą Marcelińską”.
131. Św. Marcin. (Śródmieście, centrum. Od pl. Św. Krzyskiego do Wałów Zygm. Augusta wzgl. Wałów Jana III). Osada przy kościele św. Marcina powstała rychlej niż miasto autonomiczne (była już ok. r. 1240), stanowiła własną jednostkę organizacyjną i była własnością proboszcza św. Marcińskiego. Wcielona do miasta 1797. Część ulicy zawsze należała do miasta. Droga idąca od starej bramy Wrocławskiej przy kościele na zachód prowadziła do Frankfurtu nad Odrą. Ulica ta w nazwie swej zachowała miano dawnej osady. (Po niemiecku zwana dawniej St. Martinstr.). Nazwa polska aprobowana urzędowo 16. 6. 1919.
132. Ul. Św. Marji Magdaleny. (Śródmieście, południe. Od ul. Raczyńskich do ul. Mostowej). Powstała przy łąkach Bernardyńskich w r. 1903 i otrzymała nazwę „ul. Komenjusza” (Comeniusstr.). Od 29. 8. 1919 zwie się „ul. św. Marji Magdaleny”, dla przypomnienia wielkiej a świetnej dawnej fary poznańskiej pod wezwaniem św. Marji Magdaleny, zniszczonej przez pożar w r. 1803 (na obecnym Nowym Rynku). Imię to nosi gimnazjum, będące kontynuacją Kolegjum Jezuickiego z r. 1573, które znowu zastąpiło dawną szkołę parafjalną „ad Sanctum Mariam Magdalenam”. Gmach gimnazjum św. Marji Magdaleny sąsiaduje z ulicą od strony północnej, a z południowej strony ulicy św. Marji Magdaleny stoją wielkie gmachy szkół miejskich.
133. Ul. Masztalarska. (Stare Miasto. Od ul. Pocztowej do ul. Wronieckiej). W pewnej części — przy kościele Katarzynek — istniała już w wiekach dawnych. W wieku XIX. otrzymała nazwę „Masztalarskiej” (Marstallstr.; znajdował się przy niej tabor miejski), a krótko przed wielką wojną, przedłużono ją na linji dawnej uliczki Katarzyńskiej. Od strony zachodniej zabudowano w nowszym czasie dawny „plac Kamelaryjny”. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę urzędowo 16. 6. 1919.
134. Ul. Matejki. (Św. Łazarz, zachód. Od ul. Grunwaldzkiej do ul. Niegolewskich). Przejęta w r. 1900 z gminą św. Łazarską wzgl. osiedlem zwanem Bartoldowem, pod nazwą „Nowa ulica Ogrodowa”. Mimo licznych prób zmiany nazwy, mylonej często z „Ogrodową”, nazwa pozostała do r. 1919. Od 15. 11. 1919 ulica nosi nazwę „ul. Matejki”.
- *) Jan Matejko, urodził się 1838 r. w Krakowie,
