Brał udział we wszystkich ważniejszych działaniach społecznych i politycznych, w Związku Kosynjerów, w powstaniu 1830/31, w przygotowaniach powstańczych 1846, w powstaniu 1848. Więziony w śledztwie za udział w Związku Kosynjerów, w r. 1847 sądzony w Berlinie. Z Karolem Marcinkowskim zwolennik wyzwolenia narodu przez czyn twórczy. Sam malarz, był gorącym orędownikiem sztuki i nauki. Wielkim darem umożliwił Towarzystwu Przyjaciół Nauk założenie Muzeum polskiego, pierwszego w Poznaniu, które nazwane zostało „Muzeum im. Seweryna Mielżyńskiego” (1874).
139. Ul. Młyńska. (Nowe Miasto, północ. Od pl. Nowomiejskiego do ul. Solnej wzgl. ul. Babińskiego). Powstała w pierwszej połowie XIX. wieku i stanowiła część ul. Młyńskiej, sięgającej aż do św. Marcina. W r. 1885 na swym obecnym odcinku przezwana „ul. Dolną Młyńską”, gdy odcinek południowy zwano krótko „Młyńską”. Młyńską nowszą przezwano w r. 1891 „ul. Wiktorji”, ale odcinek północny nosił nadal nazwę ul. Dolnej Młyńskiej. Dopiero w r. 1899 odcinek ten nazwano „ul. Młyńską”. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 16. 6. 1919. Nazwa wywodzi się od młynów, które niegdyś przy ulicy tej stały.
140. Ul. Mokra. (Stare Miasto. Od ul. Wronieckiej do ul. Żydowskiej). Należy do ulic najstarszych, choć na linji dzisiejszej powstała dopiero w początkach XIX. wieku. W tym też czasie ustaliła się nazwa, choć była prawdopodobnie zdawna używaną, gdy tuż za murami Starego Miasta były wielkie tereny bagniste, które poblizkiej ulicy tytuł nadały. (W języku niemieckim uliczkę tę zwano Nasse Gasse). W brzmieniu polskiem ustalono urzędowo nazwę 16. 6. 1919.
141. Most Bolesława Chrobrego. (Łączy Chwaliszewo z Ostrowem Tumskim). Wybudowany 1924—1925, oddany do użytku 13. września 1925 w czasie uroczystości Bolesławowskich i „Mostem Bolesława Chrobrego” nazwany (bez formalnego ogłoszenia). Dawniejszy most (ostatnio stawiony 1875), zwany był „mostem Tumskim” (bez oficjalnego ogłoszenia). Na miejscu mniejwięcej tem samem stał mniejszy most już w średniowieczu (wymieniony w r. 1424). Most ten zwano wówczas mostem Szpitalnym; stał przy nim bowiem szpital św. Barbary (od strony Chwaliszewa).
- *) Bolesław Chrobry, ur. 966 r., panował 992—1025 jako książę i pierwszy król polski. Genjalny twórca potęgi państwa polskiego, organizator państwa, wódz dzielny, mąż wielki i potężny. Uwolnił Polskę od wpływów niemieckich (supremacji cesarza i kościoła niemieckiego), usamodzielnił kościół polski, tworząc arcybiskupstwo gnieźnieńskie i podwładne biskupstwa. Prowadził sławne wojny przeciw cesarstwu i Rusi. Panował nad państwem, sięgającem od Bałtyku do Dunaju, od Miśni i Łużyc do Rusi. Koronował się 1025 na króla, dokumentując potęgę swą na zewnątrz. Wielki twórca Polski pochowany jest w Katedrze poznańskiej i ma tu pomnik.
