Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/060

górniku). Tak zwano oddawna teren, na którym stał b. młyn Kratochwilla i młyn sam. (Po niemiecku Kernwerksmühle). Zdaje się, że nazwa ta za czasów niemieckich nie była ogłoszona oficjalnie, choć powszechnie używana. Od dnia 16. 6. 1919 wprowadzono urzędowo nazwę „Podgórnik”.
 197. Ul. Podhalańska. (Sołacz. Od ul. Kujawskiej do ul. Wołyńskiej). Powstała w r. 1909 i otrzymała w r. 1910 nazwę „ul. Nasawskiej” (Nassauerstr.). Od 29. 3. 1921 zwie się „ul. Podhalańską”.
 198. Ul. Podlaska. (Sołacz. Od ul. Niestachowskiej do ul. Sołackiej). Powstała w r. 1909 i otrzymała w r. 1910 nazwę „ul. Śląskiej”. (Obecna Śląska jest w innem miejscu). Od 29. 3. 1921 zwie się „ul. Podlaską”.
 199. Ul. Podolska. (Sołacz. Od ul. Wołyńskiej do ul. Śląskiej). Powstała w r. 1909 i otrzymała w r. 1910 nazwę „ul. Westfalskiej” (Westfalenstr.). Od 29. 3. 1921 zwie się „ul. Podolską”.
 200. Podwale. (Prawy brzeg Warty. Od Starej Warty na północy Ostrowa, w okół Śródki przy dawnej Bramie Warszawskiej do Bramy Kaliskiej wzgl. Tamy Berdychowskiej; dla odcinka Stara Warta—Cybina nazwa praktycznie nie używana). Podwale stanowi pozostałość dawniejszej „ulicy Wałowej”, stworzonej przez fortyfikacje XIX. wieku (1828—1874). Ulica ta okalała całe Stare Miasto lewobrzeżne i prawobrzeżne. W skład jej wchodził cały pas, noszący obecnie nazwę wałów różnego imienia, jednakże tam, gdzie wały mają dwie równoległe ulice, do ulicy Wałowej należały tylko ulice bliższe centrum miasta. Już w r. 1870 Magistrat uchwalił podzielić ulicę Wałową na odcinki, projektując po prawym brzegu Warty ulice wałowe Tumską, Śródecką i Berdychowską. Zmiany tej nie wprowadzono. Później wyodrębniono jeszcze przed zburzeniem fortyfikacyj ulice Dolną Wałową i Górną Wałową, po usunięciu fortyfikacyj zniesiono resztki ulicy Wałowej, nadając inne nazwy stworzonym nowo odcinkom. Droga prawobrzeżna pozostała ulicą Wałową.
 Za czasów polskich ulica ta otrzymała 16. 6. 1919 nazwę „Podwale”. (Forma językowo i logicznie słuszniejsza niż „ul. Wałowa”).
 201. Ul. Polna. (Jeżyce, zachód. Od ul. Dąbrowskiego do ul. Bukowskiej z przedłużeniem do ul. Grunwaldzkiej). Przejęta w roku 1900 wraz z gminą jeżycką. Nazwa w brzmieniu polskiem ustalona 29. 8. 1919. Nazwa charakterystyczna, gdyż ulica ta stanowiła w Jeżycach i stanowi dotąd granicę zabudowań zwartych miejskich, poczem następują pola orne.
 202. Ul. Pomorska. (Sołacz. Od ul. Podlaskiej do al. Małopolskiej). Powstała w r. 1909 i otrzymała w r. 1910 nazwę „ul. Pruskiej” (Preussenstr.). Od 29. 3. 1921 zwie się „ul. Pomorską”.
 203. Ul. Poplińskich. (Wilda, zachód. Od ul. Szwajcarskiej do ul. św. Czesława). Powstała jako ulica i otrzymała w r. 1908 nazwę „Przy Ogrodzie Różanym” (Am Rosengarten). Od 14. 8. 1920 zwie się „ul. Poplińskich”.