Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/065

upadło. Miasto Górki zwało się pierwotnie „Łaciną“ i „Stanisławowem“. Później przyjęło się określenie „Miasteczko“, dotąd używane, oraz drugie „Św. Roch“, przyjęte od wezwania kościółka. Nazwa w brzmieniu polskiem oficjalnie ustalona 29. 8. 1919.
 221. Ul. Rolna (Wilda, wschód. Od Górnej Wildy do ul. Wspólnej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką (Ackerstr.). W brzmieniu polskiem nazwa ustalona 15. 11. 1919.
 Nazwa charakterystyczna, gdyż ulica dotąd otoczona polami ornemi.
 222. Ul. Różana (Wilda, zachód. Od Górnej Wildy, do ul. Stromej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką, przedłużona w r. 1905. Nazwa w brzmieniu polskiem ustalona 12. 4. 1920.
 Nazwa wywodzi swój początek od plantacji róż (ogrodu różanego Sterna), istniejącej tutaj w dawniejszych latach. Za czasów niemieckich ulica ta zwała się „Rosenstrasse“ a obecna ulica Poplińskich „Am Rosengarten“.
 223. Rybaki (Śródmieście, południe. Od ulicy Strzeleckiej do Wałów Jagiełły). Przy jednej z dawniejszych odnóg Warty powstała prawdopodobnie w 13. wieku (choć wymieniona w dokumentach dopiero 1441) osada pod nazwą „Rybaki“, zamieszkała pierwotnie przez rybaków, którzy długo bronili się przed jurysdykcją miejską. Później osiadła tam także inna ludność. Osada miała własny rynek i kilka uliczek. Nazwa osady przeniosła się potem na ulicę. (W brzmieniu niemieckiem zwano ją „Fischerei“). W r. 1870 zamierzano cząstki ulicy obecnej wyodrębnić, zmian uchwalonych nie wprowadzono jednakże w życie. Używano potocznie tylko określenia „plac Rybacki“. Nazwa ulicy w brzmieniu polskiem ustalona 16. 6. 1919.
 224. Rynek Górczyński. (Górczyn. Przy ul. Górczyńskiej.) Przejęty w r. 1900 z Górczynem. Zwał się za czasów niemieckich „Rynek w Górczynie“ (Markt in Gurtschin). Od 29. 8. 1919 nosi nazwę „Rynek Górczyński“. Plac ten stanowi ośrodek dawnej wsi Górczyn.
 225. Rynek Jeżycki (Jeżyce, centrum. Między ul. Dąbrowskiego, ul. Prusa i ul. Kraszewskiego). Przejęty przez miasto w r. 1900 razem z gminą jeżycką. Nazwę oficjalną otrzymał w r. 1908. Nazwa ta obejmuje ściśle plac rynkowy i ulicę południową między ul. Prusa i ul. Kraszewskiego. W brzmieniu polskiem ustalono urzędowo nazwę 16. 6. 1919. Rynek ten stanowi centrum dawnej wsi, obecnej dzielnicy Jeżyce.
 226. Rynek św. Łazarski (Św. Łazarz, południe. Między ulicami Małeckiego, Adama Jeskiego, Łazarską, Lodową, Onufrego Kopczyńskiego, Stanisława Karwowskiego i Calliera). Przejęty przez miasto w r. 1900 wraz z gminą św. Łazarską. Nazwę oficjalną otrzymał w r. 1908 („Rynek Łazarski“ — „Lazarusmarkt“). Nazwę polską „Rynek św. Łazarski“ ustalono urzędowo 16. 6. 1919. Plac ten stanowi pewien ośrodek dawniejszej wsi św. Łazarz.