Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/085

Ta strona została uwierzytelniona.

320. Ul. Wspólna. (Wilda i Dębiec. Od Dolnej Wildy przez Górną Wildę do toru kolejowego). Otrzymała poza budynkami na narożniku Górnej Wildy pierwsze zabudowania na terenie miasta w r. 1923 i nazwana została w r. 1924 na linji od Dolnej Wildy do Górnej Wildy „ul. Wspólną“, a nazwana tak dlatego, że stanowiła wspólną granicę Poznania i Dębca. Gdy Dębiec włączono 1. I. 1925 do miasta, wcielono także przedłużenie „ul. Wspólnej“ poza Górną Wildę aż do toru kolejowego. Odcinek ten zwany był w Dębcu „ul. Kolejową“. Dnia 19. 8. 1926 przyłączono i ten odcinek do „ul. Wspólnej“.
321. Ul. Wszystkich Świętych. (Śródmieście, południe. Od ul. Mostowej do ul. Za Bramką). Na przedmieściu Piaski stał m.in. kościół Wszystkich Świętych na miejscu w pobliżu dzisiejszej szkoły miejskiej przy ul. WW. Świętych. Ulica Wszystkich Świętych założona została po r. 1803. Nazwę dawnego kościoła zachowano w oznaczeniu ulicy tudzież szkoły. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 16. 6. 1919.
322. Ul. Jakuba Wujka. (Wilda, północ. Od ul. Przemysłowej do ul. Topolowej). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką. Zwała się za czasów niemieckich „Koppenstr.“. Od 14. 8. 1920 nosi miano „ul. Jakuba Wujka“.

*) Jakub Wujek urodził się w r. 1540 w Wągrowcu (Wielkopolska), umarł w r. 1597. Czynny przez pewien czas w zakonie Jezuitów w Poznaniu. Wielce słynny teolog i kaznodzieja. Tłumacz Pisma Świętego, dotychczas powszechnie używanej Biblji polskiej, odznaczającej się przepięknym językiem.

323. Ul. Wybickiego. (Wilda, centrum. Od Górnej Wildy do ul. Gen. Prądzyńskiego). Ulica ta zwała się do r. 1906 nieoficjalnie „ulicą Jarnatowskiego“ (była własnością prywatną). W r. 1906 przezwano ją „ul. Freblowską“ (Froebelstr.). Od 12. 4. 1920 nosi nazwę „ul. Wybickiego“.

*) Józef Wybicki urodził się w r. 1747 na Pomorzu, umarł w r. 1842. Już w r. 1767 posłował na sejm, brał potem udział w konfederacji barskiej, należał do stronnictwa patrjotycznego, występując odważnie w obronie interesów Rzeczypospolitej. Poszedł później na emigrację, brał udział w tworzeniu legjonów, napisał nieśmiertelny mazurek Dąbrowskiego „Jeszcze Polska nie zginęła“. Z wojskami Napoleona wkroczył 1806 do Poznania i zreorganizował tu i spolszczył administrację Wielkopolski. W Królestwie Polskiem był prezesem sądu najwyższego. Umarł w r. 1842. Spoczywa obecnie w Grobach Zasłużonych w Poznaniu.

324. Ul. Wysoka. (Śródmieście, południe. Od Piekar do św. Marcina). Uliczka w kształcie obecnym powstała w pierwszej połowie 19. wieku i zwała się zawsze „Wysoką“ (Hohe Gasse), ze względu na nierówności terenowe. Nazwę polską ustalono oficjalnie 16. 6. 1919.