Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/087

 332. Zaułek Katarzyński. (Śródka. Od Rynku Śródeckiego do Cybiny). Uliczka bardzo stara, prowadząca do starego młyna. Zwała się za czasów niemieckich w 19. wieku (jeszcze 1886) „Katharinenmühlengasse“, później „Katharinenstrasse“; równocześnie istniało zniesione później „Katharinengässchen“ przy ul. Masztalarskiej. Od 14. 8. 1920 zwie się „Zaułkiem Katarzyńskim“. Nazwa wywodzi się stąd, że mała, wąska uliczka ta tworzy dojazd do młyna Katarzyńskiego przy Cybinie.
 333. Zaułek Św. Wojciecha. (Środmieście, północ. Przy św. Wojciechu). Uliczka należąca do starszych w mieście, w każdym razie już w początkach 19. wieku zabudowana. Zwana za czasów niemieckich „St. Adalberthof“. Od 29. 8. 1919 zwie się „zaułkiem św. Wojciecha“. (Bliższe uwagi p. „313. Św. Wojciech“).
 334. Zawady. (Zawady. Od b. bramy Bydgoskiej ku Głównej. Dzielnica dziś zaliczona do Śródki). Stara osada wiejska. Była własnością kapituły katedralnej i stała pod jurysdykcją magistratu Śródki. Nazwa powstała może z powodu bagien lub t. p. właściwości terenu. Osadę tę wcielono do miasta w r. 1800. W nazwie ulicy zachowano potem stale pamięć o dawnej osadzie. Niemcy przekręcili jedynie nazwę na „Zawade“. Starą nazwę aprobowano ostatnio oficjalnie 16. 6. 1919.
 335. Ul. Zielona. (Śródmieście, południe. Od ul. Strzeleckiej do pl. Bernardyńskiego). Leży na terenie dawnego przedmieścia Piaski. Powstała w wieku 19. Nazwę swą nosiła zawsze (po niemiecku Grüne Strasse). Nazwę polską ustalono urzędowo 16. 6. 1919. Ulica została tak nazwana od pierwszego ogródka publicznego stworzonego wewnątrz miasta Poznania (Zielonych Ogródków).
 336. Zielone Ogródki. (Śródmieście, południe. Między ul. Zieloną, Strzelecką, Długą i placem Bernardyńskim). Leżą na terenie dawnego przedmieścia Piaski. Plac powstał w 19. wieku. Założono na nim pierwszy ogródek publiczny, skąd wziął nazwę „placu Zielonego“ (Grüner Platz). Ludność polska zwała plac już za czasów niemieckich „Zielonemi Ogródkami“. Nazwę tę nadano urzędowo 16. 6. 1919.
 337. Ul. Zwierzyniecka. (Jeżyce, południe. Od Kaponiery do ul. Kraszewskiego). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką. Nosiła za czasów niemieckich nazwę „Tiergartenstr.“ Nazwę polską ustalono urzędowo 29. 8. 1919. Nazwa wzięta od Ogrodu Zoologicznego (Zwierzyńca) przy ulicy tej położonego.
 338. Ul. Żórawia. (Jeżyce, centrum. Od ul. Dąbrowskiego do ul. Poznańskiej). Przejęta w r. 1900 z gminą jeżycką pod nazwą „ul. Średniej“ (Mittelgasse). Ponieważ były dwie ulice tej nazwy, przezwano ją w r. 1907 na „ul. Anny“, dołączając do niej przedłużenie jej przez Rynek Jeżycki, projektowane aż do ul. Zwierzynieckiej. Przedłużenie to nazwano w r. 1907 osobno „ul Heleny“ (dzisiaj „ul. Pru-