Ta strona została przepisana.
„Więc ty wiesz o tem, Zaratustro? Tego nikt nie wie. — — “
Spojrzeliśmy na siebie, potem przenieśliśmy wzrok na zieloną łąkę, ponad którą biegł właśnie wieczór tchnieniem wilgotnem. I zapłakaliśmy oboje. — O, wówczas było mi życie stokroć droższe nad wszystką mądrość moją. —
Tako rzecze Zaratustra.
3
|
RAZ!
Człowiecze, śpisz? DWA!
Coś brzmi z północnej głuszy wzwyż! TRZY!
„Jam spał, jam spał —, CZTERY!
„Z głębokich snu się budzę cisz: — PIĘĆ!
„Świat — głębin zwal, SZEŚĆ!
„Głębszych, niż, jawo, myślisz, śnisz. SIEDM!
„Ból — głębi król. OŚM!
„Lecz nad ból — rozkosz głębiej drga. DZIEWIĘĆ!
„Zgiń! — mówi ból. DZIESIĘĆ!
„Rozkosz za wiecznem życiem łka —, JEDENAŚCIE!
„— wieczności chce bez dna, bez dna!“ DWANAŚCIE!
|
