Wikiźródła

Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/168

Ta strona została przepisana.
20 
Drogami jakby wstęgą z sobą połączone,

A niewiasty wstydliwe, a zdrowa młódź strojna:
Ziemio, dokąd twój język kochasz, bądź spokojna[1],
Nikt ci wiary nie wydrze ani świętej cnoty,
Ni szczerości praojców, ni do prac ochoty!

25 
Iżeś skarbem prześwietnym[2]: cesarze, królowie

Koronę twoję[3] nosić chcieli na swej głowie.
Śląsko, zostań, czym byłoś, tak cię w świecie wsławi
Święta Anna, a niegdyś[4] śród Świętych postawi!

 Ten to Śląsk do wzajemnej wysyłał dziś Matki[5]

30 
Pobożnych swych pątników, męże, żony, dziatki,

Boć iść do św. Anny choć jednemu z gniazda,
To jak Amen w kościele. Pobożnych nie jazda,
Ale nogi tam niosły. Więc w płachty chędogie
Wkładano chleby, masła, sery i ubogie

35 
Uściskane pieniążki[6], już to na ofiary

Lub na dusz zalecania[7]. To wziąwszy na bary
Z modlitwą i pieśniami przez cne Pyskowice
Zdążano dnia drugiego rano do Leśnice[8].
Latoś dniem tym niedziela[9]. Być więc na kazaniu

40 
I na Mszy świętej stoi w boskim przykazaniu.

Zaległy procesyje rynek i ulice;
Już kapłani zasiedli wszystkie spowiednice[10],
Każdy swoich słuchając; a rozkaz wydano,
Iżby po nabożeństwie poobiadowano;

45 
Nie spieszyć do klasztoru aże wszyscy razem!

A trzody się kierują pasterzy rozkazem.

 U stóp kopca Jerzego[11] czyli chełmskiej góry,
Przed wieki otoczonej sosnowymi bory,
Wylęgła się Leśnica, w tym tylko podobna

50 
Arcydziełom malarstwa, iże jest nadobna,

Gdy ją zdala podziwiasz; złośliwe ludziska,

  1. ↑ w. 22—24. por. obj. I 208, Podkreślenie związku przyczynowego między zachowaniem języka a wytrwaniem w wierze katolickiej przez lud śląski mniej wyraźne napotykamy jeszcze w St. K. M. VII 198—201 i G. Ch. II 323—324.
  2. ↑ w. 25. prześwietnym — jeden w rzadszych w G. Ch. (por. IV 130, VI 191) niż w St. K. M. (por. obj. I 1) przykładów skłonności Bonczyka do używania przymiotników złożonych z przedrostkiem: prze-.
  3. ↑ w. 26 twoję — p.obj. I 29.
  4. ↑ w. 28. niegdyś — p. obj. I 410.
  5. ↑ w. 29. do wzajemnej… Matki — do wspólnej Matki św. Anny. Wzajemny w znaczeniu: wspólny używa Bonczyk często (St. K. M. II 348, VI 702, 709, G. Ch. II 29, 185, III 59, V 101, 336, VI 123), p. obj. St. K. M. II 348.
  6. ↑ w. 35. Uściskane pieniążki — uciułane pieniądze.
  7. ↑ w. 36. na dusze zalecania — t. zw. wspominki za dusze. Wyrażenia: zalecenie dusz nie ma ogółem w słownikach.
  8. ↑ w. 38. do Leśnice — do Leśnicy p. obj. I. 277.
  9. ↑ w. 39. latoś dniem tym niedziela — tego roku dniem tym t.j. drugim od wyruszenia z domu jest niedziela. Latoś — p. obj. I 169, co do rachuby dni obj. II 5.
  10. ↑ w. 42. spowiednice — konfesjonały, p. obj. I 126.
  11. ↑ w. 47. Kopiec Jerzego — dawna nazwa Góry św. Anny, p. obj. I 480.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Norbert_Bonczyk_-_Góra_Chełmska.pdf/168&oldid=3028086”