Wikiźródła

Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/185

Ta strona została przepisana.

Miejmyż więc tę nadzieję! — Niebo takie śliczne!
Spojrzyjmy na te świazdy jako piasek liczne;
Nie próżnują ci one: Nim my śpimy w nocy[1],

50 
One posłuszne boskiej, niepojętej mocy

Od wschodu do zachodu idą w procesyi
Przed tron Boski w kierunku królowy Maryi!

 „Otóż znak jej na niebie przecudnej piękności:
Cztery świazdy w czworboku[2], trzy zaś w szerokości,

55 
O których masz w Godzinkach: Domie Bogu miły,

Który złoty stół i siedm kolumn ozdobiły.
Owa zaś gwiazd kupeczka[3] na niebios przestrzeni
To pięć panien z lampami; o nich wzmiankę czyni
Pismo święte. Gdziekolwiek dwie a dwie[4] spojone

60 
Jasne światła, to dla tych Świętych wystrojone,

Jak Kosmas z Damijanem[5], Gerwazy z Protazem[6],
I Jan z Pawłem[7], bo oni umierali razem.
Wszystkie idą za krzyżem[8], który z drugiej strony
Ziemi dla całych niebios złoty wystawiony.

65 
Za nim i za Maryi szczytnym domem złotym

Czynią służbę chwalebną corocznym obrotem
Wszystkie gwiazdy; za nimi na wozie wspaniałym[9]
Krąży Michał Archanioł, którymkolwiek śmiałym
Napaściom złego ducha grożąc już z daleka —

70 
Święty pokój na niebie, Lucyper ucieka.“


 „Prawda-li to Spińczyku, że się gwiazdy czyszczą[10]?
Często się bowiem zdarza, iż na niebie błyszczą,
Aże nagle się urwią.“ Na to śpiewak rzecze:
„Na cóż by się czyściły, mój miły człowiecze?

75 
Co jest gwiazdą, już nigdy niczym się nie splami;

Co upada, to mógło niegdyś być gwiazdami,

  1. ↑ w. 49. Nim my śpimy — gdy my śpimy. Podobnie jak w St. K. M. używa Bonczyk wyrazu: nim przeważnie w znaczeniu: gdy, por. nadto III 79, 338, 390, 482, IV 174, V 117, 503; raz tylko V 294 występuje nim w znaczeniu literackim. Por. obj. do St. K. M. I 296.
  2. ↑ w. 54. w czworboku — w czworoboku; dom N. P. Maryi ze złotym stołem i 7 kolumnami odpowiada konstelacji Małej Niedźwiedzicy. W V 239 regularna forma: w czworoboku.
  3. ↑ w. 57. Owa zaś gwiazd kupeczka — zapewne konstelacja Kasiopei.
  4. ↑ w. 59. dwie a dwie — forma dualisu, używana przez Bonczyka przy rzeczownikach rodzaju męskiego i nijakiego, najczęściej w narzędniku, np. dwiema oknami III 200, oraz w St. K. M.: dwiema palcami I 574, z dwiema rowami I 646.
  5. ↑ w. 61. Kosmas, lekarz z Damijanem — bliźnięta za Dioklecjana ścięci za wiarę w Cylicji (303). Wymienia ich się codziennie w kanonie mszalnym.
  6. ↑ Gerwazego z Protazym — również bliźnięta, pierwsi męczennicy chrześcijańscy Mediolanu (IT wiek). Wymienia się ich w Litanii do Wszystkich Świętych.
  7. ↑ w. 62. Jan z Pawłem — bracia, którzy byli urzędnikami pałacu cesarskiego, a na rozkaz Juliana Apostaty ponieśli śmierć męczeńską za wiarę 362 r. Wymienia się ich codziennie w kanonie mszalnym.
  8. ↑ w. 63. za Krzyżem — za konstelacją Krzyża Południowego.
  9. ↑ w. 67. na wozie wspaniałym — por. obj. St. K. M. V 289; jest to Konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy.
  10. ↑ w. 71. że się gwiazdy czyszczą — zapytanie Musialika, odzwierciedlające ludowe mniemanie o powstawaniu meteorytów, nawiązuje do St. K. M. VIII 168 — 297, gdzie Proboszcz wyjaśnił to zjawisko wszechstronniej.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Norbert_Bonczyk_-_Góra_Chełmska.pdf/185&oldid=3028446”