Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/196

380 

Kiedy przez bram dwanaście z wszystkich części świata

Popłyną procesyją bez względu na lata,
Na stan, na płeć, na rysy i na barwę twarzy
Z wszech narodów, języków, dzieci, mężni^[1], starzy,
Choć w rozlicznych narzeczach, ale w jednym znaku

385 

Przyłączą się do Niebian bez granic orszaku,

By wielbić aż na wieki w cudnej procesyi
Wielmożne sprawy boskie i dobroć Maryi.
O wieczna Kalwaryjo, mnogości w jedności,
Ziemio! święć twe języki, dar boskiej mądrości!“

390 

 Nim^[2] tak Ojciec Gwardyjan w sercach prostych ludzi

Męstwo w wiary wyznaniu, cnotę w sercach budzi,
Chodził Dawid tercyjarz^[3] z małym dzwonkiem w ręku
Po konfesyjonałach; na znak tegoż dźwięku
Wstawają księża, stułę kładąc w słuchalnicy^[4]

395 

Na znak, że jeszcze wrócą; tak więc pokutnicy

Stoją w miejscu jak wryci. Za stół refektarza^[5]
Siedli księża, by przyjąć, czym kuchcik obdarza.
Wstępuje Atanazy. Witania, ukłony
Radosne, szczere czyni tuż na wszystkie strony.

400 

Zajadają wesoło, praca osłodziła,

Co szczerość^[6] sprowadziwszy, na stół postawiła,
Wszyscy w duchu szczęśliwi, bo w boskiej winnicy
Upał słońca znosili dobrzy pracownicy.

 Już z strzew po homerowsku łaknienie wygnali^[7]

405 

Wieczerzą smaczną, jaką dobrzy bracia dali,

Siedzą jeszcze, bo Ojciec Gwardyjan tak raczy:
Nuż ogłasza porządek, z którego zobaczy
Każdy urząd^[8] na święto Podwyższenia Krzyża,

1. w. 383. mężni — mężowie; przymiotnik zamiast rzeczownika, podobnie jak zakonni (I 232 itd.) zamiast zakonnicy.
2. w. 390. nim — podczas gdy; p. obj. III 49.
3. w. 392. Dawid tercyjarz — br. Dawid Kornek: p. obj. I 530.
4. w. 394: w słuchalnicy — w konfesjonale; p. obj. I 126.
5. w. 396. refektarza — sali jadalnej w klasztorze.
6. w. 400. szczerość — szczere chęci.
7. w. 404—405. Wiersze powtórzone z pewną zmianą z III 132—133; o manierze powtarzań p. obj. I 99, 161-2.
8. w. 408. urząd — obowiązek swój, zajęcie.