Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/201

20 

Tu wolno oddechają, bo ich trumny wieko

Odkryło się na moment. O Anno, Twym okiem
Ty uszczęśliw tę trzodę, prowadź równym tokiem
Z tej doczesnej Twej góry do gór Twego Wnuka^[1],
Niech twej możnej pomocy daremno nie szuka!

25 

Tym zaś, co tylko z rozmów coś o Tobie wiedzą,

A w więzach nieprawości, w cieniu śmierci siedzą:
Pokaż im w tych „wspomnieniach^[2]“ jak to lud Cię prosi,
Jak uniża swe ciało, jak duszę podnosi!

 Brama rajska^[3], otwarta przed Jutrzenki wstaniem,

30 

Już zabrzmiała stokrotnym Godzinek śpiewaniem,

Bo trzech dzwonów klasztornych głosy śrebrnodźwięczne
Nie zwołały — witają rzesze kroćtysięczne,
Co się lały w Dwór Rajski, klasztor i kaplice;
Rozpoczęły się ofiar święte tajemnice.

35 

Jako Józef Egipski, skoro słońce wstało

I na nędzą wychudłe postacie patrzało,
Otwarł wrota swych gumien, stodół, swe sypania^[4],
Egipt, ziemię Kanaan przed śmiercią zasłania:
Tak tuli święta Anna tłumy czekające

40 

Do ołtarzy i karmi na duszy łaknące.

 U Trzeciego Upadku, u Krzyża, na Dworze
Rajskim, skoro się zjawił dzień przez ranne zorze,
Posuwa się śród stróżów silnych ze świecami
Kapłan z Przenajświętszymi Boga Postaciami^[5],

45 

Chodzi wkoło, wdłuż^[6], poprzek, pokornie schylony;

Gdy na siłach ustawa, bywa wyręczony
Przez zastępcę. Przyjąwszy, do ziemi się korzą,

1. w. 23. do gór Twego Wnuka — do nieba, por. powiedzenie Pitasa III 33: Mnie ze wszystkich gór niebo wysokie.
2. w. 28. w tych „wspomnieniach“ — cały poemat w tytule okrelony jest, jako wspomnienia z r. 1875.
3. w. 29. Brama rajska — brama prowadząca na Rajski Dwór tj. plac przed kościołem, p. obj. I 119.
4. w. 37. sypania — sąsieki, spichrze; wyrazu tego użył Bonczyk dwukrotnie w St. K. M. II 332 i III 389.
5. w. 44. z Przenajświętszymi Boga Postaciami — z komunikantami.
6. w. 45. wdłuż — wzdłuż; forma ta występuje w St. K. M. I 323 i VI 251.