Wikiźródła

Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/206

Ta strona została przepisana.
170 
Bogiem świat błogosławi, zwrócon w cztery strony.

Cichuteńkie milczenie — kapłan intonuje:
„Bądź pochwalon na wieki[1]!“ — a jemu wtóruje
Cała góra; powstały znowu szumy morza.
Nim[2] tą pieśnią dzień kończy, klęcząc, dziatwa boża,

175 
Spoczął boski majestat w ubogim mieszkaniu;

Rozpływały się rzesze. W szczerym pożegnaniu
Zabłysło jeszcze słońce ku górze, prowadzi
Lud w pobliskie kwatery[3] i w przyjaźni radzi,
By już spoczął. Aleć tu Rajski Dwór tak bliski!

180 
Wielu czyni do niego pobożne umizgi.

Tam tak dobrze się modli! tam się śpiewa łatwie
Tam tak słodko przy Bogu zgromadzonej dziatwie!
Już to pełny Dwór Rajski! Modlą się, śpiewają.
Lipy jakby rękami, szumiąc, zasłaniają,

185 
By wiatr ludu nie chłódził, a niebios oczęta

Patrzą na śpiewające, choć mdłe niebożęta.
 W refektarzu klasztornym gości liczne grono:
Z powodu Kalwaryi w południe poszczono.
Teraz więc będzie coena[4], już wołają zęby:

190 
„Młócącemu wołowi nie zawięzuj gęby[5].“

Ksiądz Gwardyjan przeżeśnał stół, siebie i gości
Jedzą, jak się należy, smakuje im dości[6];
A wszystkim tak wesoło! Ojciec Atanazy
Aże w głos się uśmiecha, ale bez urazy

195 
Przystojności[7], on szczęśliw, iże tak wspaniale

Dzień święcono, przy takim pół świata udziale.
Co dwa, trzy mówi słowa, świętą Annę[8] chwali:
„Coć dobra święta Anna!“ Goście zaś się śmiali,
Widząc skarb serdeczności w niewinnej dziecinie.

200 
Pamięć takich odpustów w sercach nie wyginie.
  1. ↑ w. 172. „Bądź pochwalon na wieki“ — właściwie: „niechaj będzie pochwalony“.
  2. ↑ w. 174. nim — podczas gdy; por. obj. III 49.
  3. ↑ w. 178. w pobliskie kwatery — do pobliskich miejsc noclegowych; por. obj. III 299.
  4. ↑ w. 189. coena — raczej cena, główny posiłek dzienny.
  5. ↑ w. 190. jest cytatem z ks. V Mojżesza (Deuteronomium) 25, 4: Nie zawiążesz gęby wołowi trącemu na pobojowisku zboże twoje, według listów św. Pawła I Do Koryntian 9, 9 i I Do Tymoteusza 5, 18: Nie zawiążesz gęby wołowi młócącemu.
  6. ↑ w. 192. dości — dość; por. obj. II 54.
  7. ↑ w. 195. przystojności — przyzwoitości, dobrego zachowania się.
  8. ↑ w. 198. Coć dobra święta Anna — Coś ci dobra św. Anna, wzgl. Widzicie, jaka dobra św. Anna.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Norbert_Bonczyk_-_Góra_Chełmska.pdf/206&oldid=3029977”