Strona:Norbert Bonczyk - Góra Chełmska.pdf/239

Cygance, którą hrabia także w czymś uraził!

180 

Niewinnam śmierci Anny, lecz mą córkę skaził^[1]

Możny hrabia Gaszyna! ale niech przebaczy,
Niech umrę, z żalu umrę, ale nie z rozpaczy!«

 Na głowie Damijana aż się włosy jeżą!
Kiedy gromy niebieskie w hardy dąb uderzą

185 

I rozszczepią od wierzchu aże do korzenia,

Mniej nim wstrząsną, jak wstrząsły staruszki wspomnienia
Damijanem! Duch jego błyskawicą leci
W Ukrainę przez stepy jak wichru zamieci;
Tam Podstoli, tam Anna — jego narzeczona —

190 

Już nie siostra! nuż kłamstwa zazdrosna zasłona^[2]

Sama spada, a za nią — w przebłogiej^[3] bliskości
Szczep Gaszynów — z małżonką — siew nowej przyszłości!

 Więc nie w gniewie, lecz szczęsny, chyli się ku twarzy
Konającej, jeszcze się w oku życie żarzy,

195 

I rzekł: »Babko, zaręczam, przebaczy Gaszyna,

Przebaczy przez błagania ostatniego syna,
Jeżeli poprzysięgniesz, żeś prawdę mówiła!«
Na tę wieść się staruszki twarz rozpromieniła,
Pod przysięgą najświętszą wyjaśniwszy wszelkie

200 

Czynu okoliczności, umarła. Nuż wielkie

Nastąpiły odmiany w Gaszynów stolicy^[4]:
Hrabia Damijan w drodze do oblubienicy:
Już daleko od zamku; z wysokiej altany^[5]
Żegnają go rodzice.. już ledwo tumany^[6]

205 

Kurzu drogę wskazują, którą hrabia strzelił.

Jakóż niegdyś posępny bór się rozweselił!

1. w. 180. skaził — zhańbił, uwiódł.
2. w. 190. nuż kłamstwa zasłona — teraz zasłona pomyłki.
3. w. 191. w przebłogiej — w bardzo błogiej, o przymiotnikach z przedrostkiem -prze- por. obj. II 25.
4. w. 201. w Gaszynów stolicy — w siedzibie Gaszynów; por. obj. II 202 i V 222.
5. w. 203. z wysokiej altany — z wysokiego ganku, balkonu; w tym znaczeniu także St. K. M. II 341 (obj.) i V 470.
6. w. 204—211. Opis jazdy Damiana powstał pod wpływem Marii Malczewskiego, w. 15—18, 47—50, 1201—1208, 1425.