Strona:Nowe poezye Ernesta Bulawy.djvu/156

Ta strona została uwierzytelniona.
Gęś i Orzeł.



Gęś.

Nieużyteczny! który bujasz wiecznie,
Tylko po chmurach uganiasz słonecznie,
Niełaska pływać jako ja po stawie,
Gęgać perory, przekpiwać żurawie,


Orzeł.

A cóż robisz ty pełna utylitaryzmu,
Rasyś pełna, a skłonna do absolutyzmu


Gęś.

Mnie strzec dziś kapitolu jak ongi te gąski
Bo odtąd zjadam w chwale przewyborne kąski,


Orzeł.

Już niema czyjem skrzydłem dziś obmiatać śmieci.