zasiadał (od 1588) małoletni król Chrystyan, a w imieniu jego rządy sprawowało czterech assistents for a state, czterech conseillorow aż do koronacji (1596). Choć oba te państwa, tak często cytowane w szekspirowskim Hamlecie, a małem morzem od siebie oddzielone, jednako i omal równocześnie ścieśniły i ograniczyły władztwo, swych królów, to jednakże ze sobą pozostawały w ciągłych sąsiedzkich zatargach, a maleńkie „państwo opilców“, „państwo więzienie“, państwo o świńskiej opinji (śwmisch phrase), jak o niem ostro mówią w Hamlecie często nawet przed Anglją skarżyło się na gdańskich i polskich piratów, by wreszcie znowuż właśnie w roku “ 1600 pogodzić się definitywnie z Sarmacją, ba, nawet w Londynie wytaczać przez posła skargi swoje na angielskich rybaków, na co zresztą otrzymało od Elżbiety słynną odpowiedź, te „wody duńskie są jeszcze morzem oblewającym brzegi angielskie“. Już więc za czasów Szekspira Danja luterska, ale ośmielająca się wtrącać swoje zdanie w sprawach: „dominium maris Baltici“ nie cieszyła się żadnymi względami. Ze zasię linje polityki angielskiej wiodą we wszystkich stronach świata prosto do celu i te jej metody są tradycyjne i constant, przeto w dwieście kilkanaście lat po napisaniu dramatu o królewiczu z Elsingor stało się, te pod Elsingorem 16 lipca 1807 roku wylądował nowy angielski Fortimbras z wojskiem, by następnie brzydko zbombardować Kjopenhawn pod pozorem, te Danja tak popiera Napoleona, jak np.
Polska w r. 1568 wspomagała swem zbożem księcia Medina-Sidonia... Nie miała więc mała ale zuchwała, dokuczliwa i naprzykrzająca się Danja dobrej marki nad Tamizą. Zamachy jej szlachty na samowolność królów uważane były w parlamentarnej ale Elżbietańskiej Anglji za zuchwałość, skargi jej posłów na rybaków angielskich za bezczelność, a gdy ze sceny np. padały ostre słowa o „kraju pijaków“, o „Danemark is a prison“ (Hamlet) itp., to w publice musiało to wywoływać żywy rezonans.
Strona:Nowy Przegląd Literatury i Sztuki 1920 nr 1.djvu/96
Ta strona została przepisana.