Mikołaj Rej pochodził ze starej, uczciwej rodziny szlacheckiej, herbu Oksza, osiadłej w ziemi Krakowskiej. Pisali się Rejowie „z Szumska“, potem „z Szumska i z Nagłowic“, a wreszcie tylko „z Nagłowic“, od wsi, które pierwotnie były ich rodzinnem gniazdem.
Nie wznosili się Rejowie ani mieniem, ani dostojeństwami ponad ogół szlachty. Jeden tylko, kanonik krakowski, zasłynął w piętnastym wieku zdolnościami niepospolitemi tak, że go król Kazimierz Jagiellończyk w poselstwie do papieża Eugeniusza IV. wyprawił. Zresztą ród to był cichy, skromny, nie żądny godności i zaszczytów.
Dopiero w piętnastym wieku widzimy jednego z Rejów panem wielkiej fortuny. Był to Mikołaj, syn Jana, łowczego ziemi Krakowskiej, podpisujący się „z Szumska i z Nagłowic“. Ożenił on się z Barbarą,
