Strona:O życiu i dziełach Mikołaja Reja z Nagłowic.djvu/14

córką Sławka z Topoli, dziedziczką wsi: Topola, Bobin, Krzesławice, Mirzeń, Kwapinka, Sieraków, Gruszów, Slanowice. Taka fortuna mogła być podstawą do wyniesienia Rejów między magnatów, ale że Mikołaj dwanaścioro miał dzieci, a to ośmiu synów i cztery córki, więc rozdrobniło się bogate wiano pani Mikołajowej i każdemu z dzieci przypadła już tylko skromna, acz zasobna fortunka szlachecka.
 Syn Mikołaja: Stanisław, porzuca ziemię Krakowską i ciągnie na Ruś Czerwoną, gdzie żeni się z Anną, córką Jana z Niemczyna Buczackiego, pana znakomitego, mającego wielką powagę w kraju. Przez żonę spowinowacił się Stanisław Rej z pierwszymi wówczas na Rusi rodami jak: Skarbkowie, Herburtowie, Jazłowieccy i Dzieduszyccy, a przez to nazwisko Rejów nabrało większego rozgłosu i znaczenia.
 Ale nie długo cieszył się pożyciem małżeńskiem z Anną, bo umarła po niewielu latach, zostawiwszy mężowi pięcioro drobnych dzieci: dwóch synów i trzy córki. Drobiazg taki bez matki wychować trudno, więc pan Stanisław żeni się ponownie, a i tym razem bierze córkę znacznego rodu. Była to Barbara z Herburtów, wdowa po Żórawińskim, który w czasie wyprawy króla Jana Olbrachta poległ w r. 1497. na Bukowinie, albo też umarł w niewoli tureckiej, jak niektórzy o tem piszą. Barbara była panią na Żórawnie. Majętność to wielka, miasteczko nad Dniestrem, słynne, potem za Jana III., a do dziś dnia kwitnące.
 Tu w Żórawnie urodził się Mikołaj Rej, dnia 7. lutego w r. 1505., ów sławny pisarz, który przyzwy-