Strona:O autorkach polskich, a w szczególności o Sewerynie Duchińskiej.djvu/06

zatem, że znajdzie się pióro polskie, które choć późno, lecz dokładnie wyjaśni stanowisko znakomitej autorki i z całą ścisłością krytyczną przedstawi nam jéj obraz. Nim to nastąpi, pozwalam sobie kilkoma słowy w tym przedmiocie, zająć łaskawą uwagę Szanownych Słuchaczy.
 Sto lat wkrótce się dopełni, gdy pierwszy krok zrobiono do rozszarpania Polski. Sto lat cierpień, boleści zapisze historja na krwawej karcie. Gwałt obcego najazdu i nasza niestety nieudolność wykopały nam nie grób śmierci, ale torturę męczeństwa. Nie mogąc nas wtłoczyć żywych w mogiłę dziejową, starano się umęczyć, lecz niespożyty geniusz narodowy, oparty na wierze w prawo Boże, dające życie narodom, silnie stanął w obec prawdziwie nerońskich gwałtów, w obec wandalskiej grabieży.
 Rozpadło się państwo polskie, lecz został żyw naród i jak feniks odradzał się i odradza w każdej generacji z popiołów, gruzów, z ruiny ojczystych granic.
 Tyle krwi męczeńskiej przelaliśmy od wieku, tyle łez pociekło strumieniem, że w krwi i we łzach własnych mogliśmy utonąć, zaginąć. A jednak i krwi i łez strumienie stały się dla nas wiatykiem na dalszą drogę żywota, bo one zmy-