da uczuciem, zawsze piękną natchnieniem wiary ojców, miłością ojczyzny.
Zdaje mi się, że nie stanąłem w sprzeczności z tematem moim, poświęcając powyższy ustęp naszym matkom, siostrom i żonom, boć jeśli mówić mi wypadało o Polkach autorkach, należało zasłużoną cześć oddać i Polkom — kobietom.
Teraz z kolei rzeczy pozwalam sobie przystąpić do szczegółów, tyczących się pani Seweryny Duchińskiej.
Seweryna z Żochowskich, pierwszego małżeństwa Pruszakowa, obecnie Duchińska, nietylko do polskiej należy literatury, lecz ozdobą stała się istotną powszechnéj literatury europejskiéj. Dziwne rzeczywiście jéj talent przedstawia zjawiska. Bystrość badawcza rozumu, obok polotu fantazji, ścisłość naukowa, obok poetycznego natchnienia, — uczoność poważna i ciężka, obok elastyczności wyobraźni; — archeologia i powieść, etnografja i poezja, historya i estetyka, — wszystko to razem pochwyca swym niewyczerpanym talentem, wszystkiego szczęśliwie się dotyka, każdéj swéj pracy pierwszorzędną nadaje wartość, we wszystkiém do doskonałości się wznosi.
