jego nieprzyjacielem. Nie tylko że Pan przybywa na modlitwę kapłana, lecz zupełnie zostaje do jego rozporządzenia, kapłan może Go przenosić z miejsca na miejsce, według swej woli. Według swej woli zamyka Go w tabernakulum, wystawia na ołtarzu, wynosi po za kościół, może Nim siebie i innych karmić. Nigdy żadnemu z Aniołów podobna władza daną nie była[1].
6. Co się tyczy Ciała mistycznego Jezusa Chrystusa, którem jest zbiór wszystkich wiernych, kapłan ma nad niem moc kluczy; może uwolnić grzesznika z piekła i uczynić godnym nieba; niewolnika szatańskiego może przemienić w dziecię Boże.
P. Bóg zobowiązał się do potwierdzenia sądu kapłana przebaczając lub nie, według tego, czy kapłan rozgrzesza lub nie, spowiadającego się, stosownie do tegoż usposobienia[2].
Kapłan wydaje wyrok a P. Bóg go potwierdza[3].
7. Kapłani są szafarzami łask Boskich, towarzyszami Bożymi[4].
Kapłani są zaszczytem i podporą Kościoła,
- ↑ O maxima potestas! ad eorum pene libitum Corpus Christi de panis transubstantiatur materia; descendit de Coelo in carnei Verbum et Altaris reperitur in mensa! Hoc illis (mówiąc o kapłanach) erogatur ex gratia, quod nusquam datum est Angelis. Hi assistunt Deo; illi contrectant manibus, tribuunt et in se suscipiunt. (S. Laur. Just. Serm. de Euch. n. 27).
- ↑ Tanta Sacerdoti potestas attributa est judicandi, ut in arbitrio ejus poneretur coeleste judicium. (S. Maxim).
- ↑ Praecedit sententia Petri sententiam Redemptoris: Dominus sequitur servum, et quicquid hic inferioribus judicaverit, hoc ille in Supernis comprobat. (S. Petr. Dam. Serm. 27).
- ↑ In domo Dei divinorum bonorum oeconomos, sociosque De Sacerdotes respicite. (S. Ignat. Mart. Epist. ad Polycarp.).
