bym kolano przed kapłanem, następnie dopiero przed Aniołem.
12. Władza kapłańska wyższą jest od władzy samej nawet Najświętszej Panny.
Matka Boska wstawia się za nami i otrzymuje dla nas łaski, lecz nie może odpuścić najmniejszego grzechu, jak mówi Papież Innocenty III[1].
To samo mówi św. Bernardyn Seneński[2].
I oto przyczyna jaką przywodzi: Marya poczęła P. Jezusa raz tylko, lecz kapłan konsekrując, poczyna Go tyle razy ile chce, tak że, gdyby Osoba Zbawiciela nie była jeszcze na ziemi, kapłan, przez wymówienie słów konsekracyjnych, wydałby tę wielką osobistość Boga-Człowieka.
Św. Augustyn woła: Jakże dostojna godność kapłanów, w których ręku, jakby w łonie Najświętszej Panny, wciela się Syn Boży[3].
13. Kapłani nazywani są ojcami Jezusa Chrystusa[4].
Kapłan, będąc przyczyną czynną, dla której Osoba Jezusa Chrystusa istnieje prawdziwie w hostyi konsekrowanej, może, niejako, nazywanym być twórcą swego Stworzyciela; wymawiając bowiem słowa konsekracyjne, stwarza, że tak wyrazić się można, Jezusa Chrystusa w Sakramencie, daje Mu istnienie sakramentalne, wydaje Go jako ofiarę mającą być przedstawioną Ojcu Przedwiecznemu.
- ↑ Licet BB. Virgo excellentior fuit Apostolis, non tamen illi, sed istis Dominus claves Regni Coelorum commisit. (C. Nova quaedam de Poen. rem.).
- ↑ Virgo benedicta, excusa me, quia non loquor contra te: Sacerdotium ipse praetulit supra te. (Tom I, Serm. 20, art. 2, cap. 7).
- ↑ O veneranda Sacerdotum dignitas, in quorum manibus Dei Filius, veluti in utero Virginis, incarnatur. (Hom. 2, in Psal. 37).
- ↑ Parentes Christi. (S. Bern. Serm. ad Past. in Syn.).
