dając kapłanom władzę rozgrzeszania: Tchnął na nie, y rzekł im: Weźmicie Ducha świętego: których odpuścicie grzechy są im odpuszczone: a których zatrzymacie, są im zatrzymane[1]. Dał im Pan swego Ducha, to jest Ducha Św., który uświęca dusze; uczynił ich Swymi pomocnikami, według wyrażenia Apostoła: Jesteśmy pomocnikami Bożymi[2].
Takież jest zdanie i nauka św. Grzegorza[3].
Św. Klemens mówi: Kapłan jest Bogiem na ziemi[4].
Czytamy w psalmach Dawida: Bóg stanął w zgromadzeniu Bogów[5], a tymi bogami, wedle św. Augustyna, są kapłani[6].
Dla tego również Innocenty III mówi: Kapłani dla godności swojej nazywani są bogami[7].
18. Co za sprzeczność, woła św. Ambroży, kiedy się widzi w tejże samej osobie wysoką godność połączoną z uczynkami nieprawymi![8].
Czemże jest ta wielka godność udzielona niegodnemu, jeżeli nie perłą rzuconą w błoto![9].
19. A żaden sobie czci nie bierze: jedno który bywa wezwan od Boga, iako Aaron. Tak i Chrystus nie sam Siebie wsławił że się stał Najwyż-
- ↑ Św. Jan XX. 22. 23.
- ↑ I. Do Kor. III, 9.
- ↑ Principatum divini judici sortiuntur, ut jure Dei quibusdam peccata retineant, quibusdam relaxent.
- ↑ Post Deum terrenus Deus.
- ↑ LXXXI, I.
- ↑ Dii excelsi, in quorum synagoga Deus deorum stare desiderat. (S. Aug, Serm. 36, ad Presb. ad Erem.).
- ↑ Sacerdotes propter officii dignitatem deorum nomine nuncupantur.
- ↑ Ne sit honor sublimis et vita deformis; Deifica professio, et illicita actio. Actio respondeat nomini. (S. Ambr. de dign. Sacer. cap. 2).
- ↑ Quid si dignitas indigni humeris posita, nisi gemma luto superstrata? (Salv. lib 2, ad Eccl. Cath.).
