Najwyższe Rozkazy lub przez zarządzenia Panów Generałów-Gubernatorów i Gubernatorów. Zgodnie z zasadniczemi prawami państwowemi Cesarstwa Rosyjskiego, t. I cz. I, art. 66 zarówno w wydaniu 1857 r. jak i w wydaniu 1892 r., ogłaszany Najwyższy Ukaz nie może mieć mocy prawa obowiązującego w sprawach pozbawiania życia, czci i majątku. Według zaś art. 699, t. X cz. 1, obowiązującego dawniej i obowiązującego obecnie, prawo własności nabywa się, a zatem przechodzi od jednych do drugich, bądź osób fizycznych, bądź osób prawnych, jedynie sposobem w prawodawstwie wskazanym. Wszystkie te sposoby wyliczone są w uwadze do tego art. 699, t. X cz. I, w liczbie zaś tych sposobów nie wspomniano ani o Najwyższych Rozkazach ani o zarządzeniach Generał-Gubernatorów i Gubernatorów. To samo znajduje się w prawach Królestwa Polskiego. Kodeks Cywilny art. 711-717 — Najwyższe Rozkazy i zarządzenia nie mogły być uznane jako sposób przenoszenia prawa własności z jednych na drugich. Według prawa, art. 934-966 t. X cz. I, Najwyższe Ukazy mogą oddawać na własność osób drugich jedynie państwowe majątki, lecz nie majątki stanowiące własność osób fizycznych lub prawnych“.
Tak mówiło Koło Polskie w Dumie Państwowej Rosyjskiej.
9. Słyszymy i czytamy oświadczenia, że Konkordat nie zna obrządku wscho-
Strona:O pracy unijnej w Polsce.djvu/31
Ta strona została uwierzytelniona.