∗
∗ ∗ |
Niebo samo nie spadnie, trzeba je osiągnąć ;
I Pan Bóg sam nie zstąpi, potrzeba Go ściągnąć.
∗
∗ ∗ |
Niepokój jest zegarem, on czas ludziom stwarza:
Kto umorzył niepokój, wnet i czas umarza.
∗
∗ ∗ |
Zaiste, miłe Bogu jest aniołów pienie;
Ale daleko milsze człowieka milczenie.
∗
∗ ∗ |
Czy wiecie, żeńmy dłużej niżeli Bóg żyli?
Bóg jest wieczny, a przecież nie żył ani chwili.
∗
∗ ∗ |
Bóg jest dobrem, więc wszystko, na co duch narzeka:
Zło, śmierć i potępienie pochodzą z człowieka.
∗
∗ ∗ |
Do nieba patrzysz w górę, a nie spojrzysz w siebie;
Nie znajdzie Boga, kto go szuka tylko w niebie.
∗
∗ ∗ |
Niech się twa dusza jako dolina położy,
A wnet po niej jak rzeka popłynie duch boży.
(A. Mickiewicz).
Jam jako Bóg jest wielki — On jak ja maleńki,
Ani nad Nim być mogę — ni czuć Jego ręki.
∗
∗ ∗ |
I świat mi jest za wązki — i w niebie za ciasno,
Gdzież przeto się podzieję z moją duszą własną?
∗
∗ ∗ |
Nic niema prócz nas dwojga — gdyby nas nie było,
I Boga-by zabrakło i niebo się rozbiło.
∗
∗ ∗ |
Dwoje oczu ma dusza — jednem czasy mierzy,
Drugiem zasię w wieczność ustawicznie bieży.
∗
∗ ∗ |
Bóg kocha mnie nad siebie — bym w miłości sprostał,
Oddałbym tyle Bogu, iłem odeń dostał.
∗
∗ ∗ |
Pytasz się, jak to długo ten nasz Bóg istnieje?
Milcz lepiej! On sam nie wie! To tak dawne dzieje!
∗
∗ ∗ |
