Strona:Odgłosy Szkocyi.djvu/144

—   137   —

jami i groszkiem. Wszyscy spożywają obiad w milczeniu i popijają zimną wodą.
 — Please, — daje się słyszeć głos jednego z panów — please a bottle of ginger beer (proszę o butelkę piwa imbirowego).
 Za chwilę dziewczyna przynosi mu to, czego żądał.
 Ginger beer jest zupełnie biały, w niczem z pozoru do naszego piwa niepodobny, ale zawsze tak, czy inaczej, rozumuję sobie, jest piwem, gdyż nie nazywałby się beer.
 — O, — pomyślałem sobie — panowie Szkoci, piękną jest wstrzemięźliwość wasza, i przypomniała mi się w tej chwili upowszechniona na lądzie stałym anegdota, mająca najwymowniej świadczyć o obłudzie angielskiej.
 Anegdotę opowiedziałem sąsiadowi.
 — John — mówi właściciel sklepu do chłopca — nasypałeś piasku do mąki?
 — Tak panie.
 — A gipsu?
 — Także.
 — A dolałeś wody do wina?
 — Nie inaczej.
 — No, to dobrze, teraz możemy iść do kościoła i śpiewać psalmy, gdyż dziś właśnie mamy Niedzielę.
 I chcąc zdemaskować tu w tym Temperance