Strona:Ogród życia (Zbierzchowski).djvu/252

Ta strona została uwierzytelniona.

GDZIE TYLKO MOGĘ, LUDZIOM
DOBRZE CZYNIĘ




Gdzie tylko mogę, ludziom dobrze czynię
Rad, jeśli mogę ulżyć ich niedoli,
I umiem poznać co człowieka boli
Po trosce w oczach i po smętnej minie.
Czasem się ciężko człowiek namozoli,
Nim może usiąść przy codziennem winie —
Gdzie tylko mogę, ludziom dobrze czynię
Rad, jeśli mogę ulżyć ich niedoli.

Bo wiem to dobrze i silnie w to wierzę,
Że przecież jakaś odpłata mię czeka,
Że co zrobiłem kiedyś dla człowieka
Prędzej czy później życie me odbierze.
Więc czy ta chwila bliska czy daleka,
Nigdy uczynków tem swoich nie mierzę,
Bo wiem to dobrze i silnie w to wierzę,
Że przecież jakaś odpłata mię czeka.