Strona:Ogrody północne, I.djvu/62

Ta strona została przepisana.

sposobem uszlachcenia drzew owocowych, który tém bardziej się dzisiaj zaleca, gdy mnogie doświadczenia pokazały, że może bydź nie tylko na wiosnę i w jesieni, ale też i w zimie pomyślnie wykonany, z równym skutkiem, a większym pożytkiem i ulepszeniem drzew, tym sposobem kształconych, z własności zaś przyżywania i na starej gałęzi, wynika dogodność mienia pieknych karłów; nakoniec, nie mając zrazów w jednostajnej grubości, można kopulizować zraz cieńszy na pieniek grubszy.
Kopulizacya jest łagodną operacyą, w tym samym bowiem momencie, kiedy się ścina wierzchołek pnia, przykrywa się natychmiast ta lekka rana w całéy objętnosci, podobném zieloném i żyjącém drzewem. Jeżeli cięcia i zawinięcie będą takie, że zupełnie do siebie przylegają, a powietrze żadnego do wysuszenia tych powierzchni przystępu nie znajdzie, wówczas koniecznie przyjąć się musi; a choćby które i chybiło, to zawsze pozostaje pień nienaruszony ranami, z poniższych oczek nowe gałązki puszczać może, a zatém, można ponawiać łączenie, oczkować, lub szczepić.
Korzyści z kopulizacyi są jeszcze i te, źe się wcześniej doczekać moźna drzew rodzajnych; pnie ziarnowe roczne, w drugim roku wieku swojego, lub starsze, zarówno są zdatne do łączenia; a udoskonalone przez kopulizacyą, która najmniejszej na ich naturę nie wywiera gwałtowności, daje drzewa piekniéjsze i daleko weseléj rosnące. Zrośnięcie się zraza z pieńkiem, w przeciągu dwóch miesięcy tak jest doskonałe, że ledwo dostrzedz można