Co się mówiło o ziemiach w części pierwszéj, wszystko to zachować należy i w ogrodzie kwiatowym. Ziemia ogólnie, powinna bydź tłusta, czarna i krucha: a dla niektórych roślin tęga czyli silna; że zaś różne rośliny różnéj potrzebują ziemi; mówiąc zatém o szczególnych roślinach, nadmieni się o odmianach ziemi, z wyrażeniem, z czego te mają się składać.
Z doświadczenia postrzeżono, że ziemia zwyczajna, ogrodowa, gnojna, nie jest użyteczną dla wszystkich roślin cudzoziemskich, mianowicie utrzymywanych w wazonach. Doskonale pielęgnujący, przekonali się, że ziemia z pod wrzosów czyli wrzosowa, terre de bruyére, do uprawy naturalnéj niektórych roślin koniecznie potrzebna, a do pomnożenia wzrostu innym bardzo pomocna. Potrzeba użycia takowej ziemi, wynikła z powodu wprowadzenia do naszych ogrodów, różnych roślin z wysokich gór, z bagien, z krajów nowo odkrytych, których grunt, że tak nazwać można, niewinny, nie zepsuty, jest składem cząstek roślinnych, wiekami przetrawionych, który nie ożywia, jak tylko rośliny ręką przyrodzenia zasiane, a których korzenie, liczne, delikatne, cienkie, wymagają ziemi pulchnéj, lekkiéj, przenikliwéj, i razem posilnéj.
