rozdarcie korzeni, lub oddzielenie odrostków wkorzenionych, i przesadzenie.
7) Przez szczepienie i oczkowanie i t. d.
Przed zasianiem należy przekonać się o pewności nasion, ażeby nie trudnić się napróżno i nie: zajmować miéjsca bezkorzystnie. Doświadczenie dobroci nasion wielu ulega obojętnościom, i nie zawsze jest trafne. Doświadczanie w wodzie, jeżeli nasiona zatapiają się na dno, jest zawodne, bo ziarno zepsute w łusce, napoiwszy się wodą równie opadnie na dno; gdy tém czasem zasiane, albo nie wéjdzie, albo nędzną wyda roślinkę. Z zastarzałego lub nadpsutego nasienia, które żywość utraciło, albo nic nie wschodzi, albo mało co, i to nędznie; żywość zaś utracają, albo przez długość czasu, albo przez zaduszenie w złém chowaniu, przez zbytnie wysuszenie, przymrożenie i t. d. Czyli jeszcze są żywe? poznać można, jeżeli ziarno przełamane, okazuje pełność, jeżeli zgniecione wydaje oléj tłusty: nic bowiem pewniéjszego, że nasiona, utraciwszy oléj, już wschodzić nie mogą. Jeżeli zaś jeszcze nie zupełnie zepsute, częstokroć im żywość się powraca, gdy przed posianiem, przez kilkanaście godzin namoczone będą w miękkiéj wodzie, dodawszy do niéj kwasu solnego w małéj ilości, acidum muriaticum oxygenatum.
Nasiona baldaszkowych roślin, tych, co w sobie utrzymują orzech albo jądro, w powszechności,
