Strona:Opis Lublina (Zieliński Władysław) 055.jpg

ostatecznie r. 1858 dopełnioną została gruntowna restauracya. R. 1864 klasztor został zwinięty. W klasztorze tym przemieszkiwali czas dłuższy synowie króla Jana III, dopełniając działu familijnego. W kościele po-Bernardyńskim znajdują się piękne pomniki, jak: Andrzeja Osmólskiego (z r. 1598), Waleryana Trembińskiego (z r. 1754), Jana i Eremiasza braci Kochanowskich (z r. 1613), Mikołaja Brodowskiego (z r. 1618), Teodora Krzyckiego (z r. 1609) i Wojciecha Oczko doktora medycyny i Sekretarza Zygmunta Augusta, oraz kilka innych w posadzce z wytartemi już napisami. W grobach kościoła tego, mianowicie w kaplicy zwanéj królewską spoczywają: Marek Sobieski Wojewoda Lubelski, żona jego z domu Snopkowska, Bernard ze Skrzyńca Sobieski i inni członkowie rodziny Sobieskich. W skarbcu znajduje się wielka skrzynia nader starożytna cała żelazem okuta, w któréj wedle tradycyi miały być przechowywane jakieś skarby, nadto są tu bardzo piękne starożytne pargaminowe psałterze. Do kościoła przytyka kaplica pogrzebowa niedawno z dzwonnicy przerobiona i na użytek publiczny oddana. Na placu gdzie się wznosi statua Matki Boskiéj, był dawniej smętarz Bernardyński. Naprzeciw tego placu i kaplicy pogrzebowéj wznosi się kamienica Nr. 235 bardzo silnie zbudowana; był to niegdyś pałac Parysów gdzie jeszcze na początku bieżącego stulecia dawano publiczne bale i przedstawienia teatralne.