Komitet statystyczny całą ludność Królestwa w r. 1892 obrachował na 8.808.969 głów. W tem było:
Prawosławnych .. | 441.846 | [1] | czyli | 5,02 | % |
Katolików .... | 6.653.694 | „ | 75,53 | „ | |
Luteran ..... | 470.139 | „ | 5,34 | „ | |
Kalwinów .... | 10.386 | „ | 0,12 | „ | |
Żydów ..... | 1.224.652 | „ | 13,90 | „ |
Cytowany wyżej autor tak dalej rozumuje: Do narodowości polskiej zaliczyć należy przedewszystkiem katolików, odtrąciwszy tylko ludność litewską powiatów: Władysławowskiego, Maryampolskiego, Kalwaryjskiego, Sejneńskiego, Wyłkowyskiego w gub. Suwalskiej. Cała wiejska ludność katolicka tych powiatów wynosiła 332.415 głów, co stanowi 3.77% całej ludności Królestwa. Tym sposobem ludność polsko-katolicka zredukowałaby się do 72%. Należy jednak pamiętać, że w owych okolicach mieszka również sporo Polaków przy dworach, a nawet są wsie prawie całkowicie polskie. Do narodowości polskiej należą też wszyscy niemal Kalwini i naturalnie pewien procent (może znaczny) ewangelików i żydów. Można tedy uznać, że w Królestwie Polacy tworzą 75% ogółu ludności.
Ponieważ ludność Królestwa Polskiego wynosiła w początku 1897 roku 9.455.943 głów (według spisu jednodniowego), więc wtedy było Polaków 7.091.958. Doliczywszy do tego przyrost w stosunku 1% za lat 4, otrzymamy na koniec 1900 r. przeszło 7.300.000 Polaków w Królestwie Polskiem.
P. Straszewicz, czyniąc powyższe obliczenia, nie był jeszcze w posiadaniu danych spisu jednodniowego z r. 1897, dotyczących wyznań. My je mamy już pod ręką i widzimy, że mimo pewnych drobnych niezgodności cyfrę powyższą można przyjąć za najbliższą prawdy. Według rzeczonego spisu, katolików w Królestwie w r. 1897 było 6.987.467, t. j. 74.32%, a więc nieco mniej, niż pan Str. wyrachował. Natomiast przyrost naturalny wzięty został niewłaściwie w wysokości 1%, kiedy naprawdę wynosi on 1.5%. Załęski przytacza, że w r. 1872 Królestwo liczyło 6½ milionów
- ↑ Z tej liczby na gub. Siedlecką i Lubelską dawni Unici 379.622 osób.