skutkiem wyroku, wydanego przez Papieża, musiał zgodzić się na odstąpienie im ziemi Gniewskiej (1282 r.). Była to pierwsza zdobycz Krzyżaków na Pomorzu. Ale nie skończyło się na tem. Zatargi, które powstały po śmierci ostatniego z książąt pomorskich i nieostrożność Władysława Łokietka, pozwoliły im niebawem zagarnąć kraj cały i utrzymać się w nim przez półtora wieku. Mestwin II umarł w r. 1294, a po nim objął rządy na Pomorzu książę Przemysław wielkopolski, uznany już poprzednio przez szlachtę i duchowieństwo. Margrabia brandenburski, Waldemar, który na podstawie wspomnianej wyżej umowy z Mestwinem II, pomimo, że książę unieważnił ją niebawem, — rościł sobie preten-
sye do ziemi pomorskiej, usunął Przemysława w r. 1296 za pomocą najętych morderców i przez tę zbrodnię omal nie osiągnął swego celu. W latach następnych, pod rządami zmieniających się co lat kilka królów: Władysława Łokietka, Wacława II i Wacława III, na Pomorzu panował wielki zamęt, wśród którego w kraju utwierdziła się władza możnego rodu Święców. Władysław Łokietek, który w r. 1306 doszedł znowu do rządów, postarał się szybko o przywrócenie stosunków prawidłowych i upokorzył Święców, ale nie odsunął ich zupełnie od udziału w zarządzie kraju. Ambitni możnowładzcy usiłowali odzyskać utraconą władzę zwierzchniczą i porozumieli się w tym celu z Brandenburczykami, którzy też nie-
