kiej liczbie osadników niemieckich, powierzali Niemcom najwyższe urzędy i stali swemi sympatyami po stronie cesarza, a nie szukali związków z książętami polskimi i odwoływali się do ich pomocy tylko wtedy, gdy tego wymagały interesy i potrzeba pomocy w nieustannych sporach wzajemnych.
Po śmierci Bolesława Wysokiego, który bezprawnie zajął po swoim bracie Konradzie Głogowę, nastąpił w r. 1202 między jego
synem Henrykiem a Mieczysławem Raciborskim nowy podział kraju, na Śląsk Górny i Dolny. Śląsk Górny niebawem, po śmierci Mieczysława (w r. 1211), rozpadł się na trzy części: księstwo Raciborskie, Bytomskie i Opolskie, które w miarę rozradzania się rodziny rozdrabniały się w latach następnych coraz więcej. Śląsk Dolny natomiast stanowił jeszcze przez lat kilkadziesiąt całość jednolitą i rozwijał się pomyślnie pod rządami energicznego i roztropnego Henryka Brodatego. Pod panowaniem jego syna, Hen-