talarów. Marya Tereas oczywiśce odrzuciła z oburzeniem tę propozycyę, zwłaszcza, że król pruski, nie czekając wcale na odpowiedź, wkroczył na Śląsk, aby go opanować. W wojnie na dwie strony, z królem pruskim (1741—2) i z pretendentem do tronu, Karolem Albrechtem bawarskim, Marya Teresa, popierana energicznie tylko przez ludy swoich ziem dziedzicznych, a zwłaszcza Węgrów, nie zdołała obronić swoich praw. Fryderyk II opanował Śląsk i otrzymał w pokoju wrocawskim w r. 1742 prawie
cały ten bogaty kraj wraz z hrabstwem Kładzkiem, ale bez Cieszyna, Opawy i Karniowa. Poniosła także klęskę w wojnie sukcesyjnej, o tyle, że cesarzem został wybrany pretendent bawarski, Karol Albrecht, jako Karol VII. Dopiero po śmierci Karola VII korona cesarska spoczęła na głowie małżonka Maryi Teresy, Franciszka I; natomiast dwie wojny, przeprowadzone przez cesarzową celem odzyskania Śląska (1744—5 i 1756—1763) pozostały bez rezultatu. W pokoju w Hubertsburgu (1763) zatwierdzono warunki
