chów historycznych wymienimy tak zwany „stary ratusz“, dom prywatny, po wschodniej stronie Rynku, w którym stawali przejeżdżający przez Wrocław królowie polscy z domu saskiego, starożytny dom pod „Złotym puharem“, na południowej stronie Rynku, i dom pod „Siedmiu elektorami“, pokryty od góry do dołu malaturami „al fresco“. Z 37 kościołów zasługuje na uwagę katedra, położona wraz z zabudowaniami biskupiemi na wyspie.
Jako stolica kraju i biskupstwa, a później jednego z największych księstw udzielnych, Wrocław rozwijał się szybko i już w wiekach średnich był wielkiem miastem handlowem. Zajęcie Śląska przez Prusaków, — przyczem Wrocław zdobyto zdradą, wbrew umowie, zawartej z radą miejską, — oddziałało na razie niekorzystnie na rozwój miasta, ponieważ stare, wyrobione związki handlowe z ziemiami austryackiemi zostały zerwane, a miasto samo
