Ta strona została przepisana.
Na 100 hektarów obszaru uprawnego przypadało więc:
| We włościach o obszarze |
Koni | Bydła rog. | Owiec | Świń | ||||
| w r. 1882 |
w r. 1895 |
w r. 1882 |
w r. 1895 |
w r. 1882 |
w r. 1895 |
w r. 1882 |
w r. 1895 | |
| 5—20 ha 20—100 „ 100 i więcej |
16 15 8 |
16 16 8 |
61 48 27 |
59 50 33 |
— 4 115 |
— — 36 |
22 17 2 |
32 24 5 |
Widzimy więc, że zamożność małych gospodarstw pod względem inwentarza jest znaczna; zaznaczyć jednak trzeba, że konie są tam raczej ciężarem, niż bogactwem,
a wszystek inwentarz, z wyjątkiem trzody chlewnej, pod względem jakości jest bezwarunkowo gorszy, niż we włościach średnich, a zwłaszcza wielkich. W porównaniu z W. Ks. Poznańskiem i Prusami Zachodniemi, gospodarstwa małe na Górnym Śląsku są na ogół bogatsze w inwentarz żywy, natomiast uboższe pod względem trzody chlewnej, która jedynie przynosi większe zyski.
