Jak wynika z cyfr powyższych, największej liczbie osób dostarczają zajęcia kopalnie, a drugie miejsce zajmuje przemysł, oparty na górnictwie miejscowem. Z kopalni najważniejszy jest węgiel kamienny, znajdujący się w ogromnych i nadzwyczajnie grubych pokładach w określonym już wyżej okręgu górniczym i sięgający stąd z jednej strony do Królestwa Polskiego (Dąbrowa) i Galicyi (Jaworzno), a z drugiej do Raciborza. Wyzyskiwane na wielką skalę są na G. Śląsku tylko pokłady najgrubsze w okolicy Bytomia, Zabrza, Gliwic i Mikułowa. W powiatach południowych i zachodnich, a mianowicie w Pszczyńskim i Rybnickim, istnieją tylko nieliczne kopalnie małe. Podobnie ma się rzecz z metalami.
Wydobywają na G. Śląsku: rudę żelazną, rudy cynkowe (galman i blendę), ołów i cokolwiek srebra, prawie wyłącznie w okręgu Bytomsko-Katowickim. Najobfitsza w pokłady rud cynkowych, ołów i srebro jest część południowa pow. Tarnogórskiego, której punktem środkowym jest sławna ze swoich kościołów osada Niemieckie Piekary. Rozumie się, że huty i fabryki, przerabiające te metale, znajdują się w najbliższej okolicy kopalni. Koncentracya pod tym względem nie jest jednak tak wielka, jak pod względem górniczym. Spotykamy bowiem wielką liczbę fabryk wyrobów żelaznych, cynkowych i ołowianych także poza obrębem okręgu górniczego, zarówno na południu, jak i na zachodzie, aż do Opola.
