nych grup, nie posiada jezior, a przytykając miejscami do stoków gór środkowo-europejskich, miejscami zaś oddalając się od nich, pozostawia po swej stronie południowej kotliny nizinne, tak zwane „Zatoki“: saską, szląską, podkarpacką.
Wąski pas ziemi polskich w Prusach, ciągnący się w poprzek całej niziny Baltyckiej, rozpada się oczywiście również na trzy wymienione wyżej części, przyczem podział administracyjny (i historyczny) kraju zgadza się w głównych zarysach z geograficznym.
Strome wybrzeże Zatoki Puckiej.
Część środkowa, W. Ks. Poznańskie, obejmuje niziny starych łożysk rzecznych; jest to dolina Warty i Noteci. Część północną, Prusy Wschodnie i Zachodnie, wraz ze skrawkiem Pomeranii polskiej, wypełniają wzgórza i jeziora pasma Baltyckiego, sięgające na południe aż do Noteci w W. Ks. Poznańskiem. Szląsk polski w Prusach należy prawie zupełnie do pasma Granicznego. Główną jego część zajmuje wyżyna Szląska.
A. Pojezierze Pomorskie i Pruskie. Wyżyna Baltycka towarzyszy wybrzeżom morskim na całej rozległości, od półwyspu Jutlandzkiego aż po za Dźwinę, i łączy się tam, w okolicy jeziora
