Ta strona została skorygowana.
Czuje drżenie duszy
Dyabłu zaprzedanej.
—
Ociężałym krokiem
Mistrz do grodu kroczy,
Zwiesił chmurne czoło,
Spuścił smutne oczy.
—
I słyszy w przestrzeni
Jakieś smutne słowa,
Co płynęły z nieba,
Jakby pieśń echowa:
—
Zagubiłeś, synu,
Duszę swą i ciało,
Czyż ci wiedzy, sławy
Było jeszcze mało?
—
Najważniejszą rzeczą
Jest wiara i cnota.
One warte więcej,
Niźli góry złota!
—
Czemużeś, o synu,
Nie wspomniał o matce,
O swym starym ojcu,
O rodzinnej chatce?
—
