Strona:Orso Sachem (Sienkiewicz).djvu/006

Ta strona została uwierzytelniona.

raz za polami winogradu. Wieczorem, gdy słońce kryje promienny swój krąg w toniach oceanu, a na różowem niebie widać również różowo oświecone klucze dzikich gęsi, kaczek, pelikanów, mew i żórawi, ciągnących tysiącami z gór ku oceanowi, w mieście zapalają się ogniska, i rozpoczyna się zabawa. Minstrelowie [1] murzyńscy klekocą w kastaniety [2], przy każdem ognisku słychać odgłosy bębnów i mrukliwe tony bandża [3]; Meksykanie tańczą na rozciągniętych ponszach [4] ulubione swe bollero; Indjanie wtórują im, trzymając w zębach długie, białe laski kiotte, lub rzucając okrzyki: e viva! [5]; ogniska, sycone czerwonem drzewem, huczą i strzelają iskrami, a przy krwawych ich blaskach widać skaczące postacie, dokoła zaś — miejscowych osadników pod rękę z pięknemi żonami i córkami, przypatrujących się zabawie.
Dzień jednak, w którym ostatnie grono zostaje wytłoczone indyjskiemi nogami, jest jeszcze uroczystszy, zjeżdża albowiem wówczas z Los Angeles [6] wędrowny cyrk pana Hirscha, Niemca, a zarazem właściciela menażerji, złożonej z małp, kuguarów [7], lwów afrykańskich, jednego słonia

  1. Minstrel a. menestrel (z łać.) — w wiekach średnich poeta lub muzyk, który układał pieśni i śpiewał je na zamkach rycerskich. Tu: śpiewak, pieśniarz (żartobl.);
  2. kastaniety (z hiszp.) — drewniane kołatki, przyczepiane do palców, używane w tańcach hiszpańskich;
  3. bandża — instrument muzyczny;
  4. ponsza — rodzaj płaszcza, opończa;
  5. e viva (hiszp.) — niech żyje!;
  6. Los Angeles — miasto portowe nad oceanem Spokojnym w st. Kalifornji, na zachodniem wybrzeżu St. Zjedn.;
  7. kuguar (skróc. z nazwy brazylijsk. kuguakuara) a. puma — lew amerykański,