Poprawne zrozumienie pojęcia kontemplacji, sprawdzone przez zestawienie z definicją filozofii w XII wieku i z kwestią symbolizmu, wyznaczy metafizykę Ryszarda. Zidentyfikowanie metafizyki przy pomocy zestawień historycznych ukaże ją jako własny, nowy w XII wieku system Ryszarda, nawiązujący wprawdzie do schematu aleksandryjskiego, lecz rozwinięty i skomponowany przez zasadę partycypacji, opartej na tej właściwości rzeczy, że rzecz jest poznawalna.[1] Ponieważ winna w nas urastać miłość dzięki poznaniu, a poznanie dzięki miłości,[2] z poznawalnością więc rzeczy łączy się kwestia takiej miłości, w której wychodzi się do rzeczy, ludzi i Boga. Bóg wychodzi także i dzięki temu tłumaczy się spoistość rzeczywistości i tajemnica wielkości człowieka.
Strona:PL-Mieczysław Gogacz-Filozofia bytu w „Beniamin Major” Ryszarda ze świętego Wiktora.pdf/39
Ta strona została przepisana.
CZĘŚĆ PIERWSZA
METAFIZYKA OGÓLNA
