Ta strona została przepisana.
turalna z rzeczywistością nadnatury. Jest to podwójny splot: a) Bóg jako sprawca jest we wszystkich rzeczach poprzez zostawiony w nich ślad Swej mądrości. Jest w ten sposób także w człowieku,[1] b) w człowieku poza tym Bóg jest jeszcze inaczej, jako inicjator i dawca wyników jego poznania,[2] gdy zaistnieją warunki do kontemplacji niewłaściwej.
(człowiek przeniósł uwagę tylko na Boga)
Ślad mądrości Boga w rzeczach jest przedmiotem formalnym quod poznania ludzkiego. Poznawalność rzeczy, a więc to, że dają się one poznać jako cielesne, duchowe, boskie, determinuje umysł, by ujmował je w trzy zasadnicze grupy przedmiotów poznawalnych.[3] Robilliard zauważa, że takie ujęcie jest banalne[4]
- ↑ Por. De Bruyne (10): „mais Dieu avant de se révéler dans son être, se manifeste dans son oeuvre”. s. 102.
- ↑ Por. c 178CD.
- ↑ Cc 72C; por. De Bruyne (10): „il est donc possible de contempler Dieu... dans le monde sensible de»la perception immédiate ou de la conceptualisation scientifique, dans le monde spirituel exprimé dans l’allégorisme de la nature ou dans l’âme se révélant à elle-même, dans le monde divin, considéré soit dans l’essense une et simple de Dieu, soit dans le mystère de la Trinité” s. 102.
- ↑ „Ce discours (opis przedmiotów kontempl.) n’est pas dépourvu de grandeur, mais le thème en est banal et l’historien n’a pas de surpris à le rencontrer chez les écrivains mystiques du Xlle s; il y reconnaît la dialectique augustinienne et le platonisme diffus dont elle est empreinte”. Robilliard (35) s. 229.
