Przedmowy Boya-Żeleńskiego do poszczególnych tomów Komedji ludzkiej, oraz tegoż szkice w książkach Mózg i płeć, Brewerje, W Sorbonie i gdzieindziej, Plotki, plotki... Śmiech, uśmiech i zgroza, Wakacje z prydumką, etc.
Pierwsze przekłady polskie w „Snopku nadsekwańskich plonów“ (1833) Grand hiszpański i Sarrazine.
Przekłady F. S. Dmochowskiego (1834—1838): Czerwona gospoda, Niebezpieczeństwa płochości, Obłąkana, Dziecię przeklęte, Obrazy z życia i powieści filozoficzne, Obłęd umiejętności, Eugenia Grandet, Poco chciał wiedzieć?
Lekarz obywatel, przekład Tustanowskiego (1838).
Torpilla, przekład Wołczawskiego (1840).
„W bibliotece najcelniejszych utworów literatury europejskiej“ (1880—1884):
Kobieta trzydziestoletnia (W. Marrené).
Eugenia Grandet, Gabinet starożytności (M. Trzcińska).
Ojciec Goriot (A. Bortnowska).
Kuzynka Bietka, Kuzyn Pons (T. Prażmowska).
Lekarz wiejski (Hajota).
Szuanie (B. Zawadzki).
Jaszczur, Arcydzieło nieznane, Poszukiwacze bezwzględności, Marany (A. Sygietyński).
W przekładzie Boya-Żeleńskiego ukazało się dotąd 51 utworów Balzaka, a mianowicie:
Dwaj poeci[1], Stracone złudzenia, Cierpienia wynalazcy, Kawalerskie gospodarstwo, Córka Ewy, Sekrety księżnej de Cadignan, Muza z zaścianka, Ojciec Goriot, Blaski i nędze życia kurtyzany, Ostatnie wcielenie Vau-
- ↑ Druk kursywą oznacza tytuły tomów w polskiem wydaniu.
