Strona:PL É Richebourg Dwie matki.djvu/555

Przed kilku laty, mógłbym był jeszcze wystarać się dla niego o jaką posadę przyzwoitą. Dziś nie śmiałbym go nikomu polecić, uważając to za coś przeciwnego memu sumieniu. Smutna to rzecz, ale niemniej prawdziwa niestety, że Sosten swojem życiem rozwiązłem, używając sławy jak najgorszej, zamknął samochcąc przed sobą wszelką karjerę. Doszło dziś do tego, że ja sam nie użyłbym go nigdy, i nikomu nie polecił. Jakkolwiek postępuje niegodziwie, nie możemy opuścić go całkowicie. Sądzę, że dotąd nie stał się człowiekiem pozbawionym honoru; uważam więc za moją powinność, uratować go, nie dopuszczając do ostatecznego upadku. Nie Matyldo, nie pozwolę żeby twój brat tarzał się w rynsztoku! Patrzę z przerażeniem na jego przyszłość rozpaczliwą, gdyby został nędzarzem. Drżę na myśl okropną, że mógłby obryzgać nas i nasze dzieci błotem, w którem by się zanurzył do reszty. Pragnę zostawić moim dzieciom, nazwisko nieskalane, jakie mi przekazano w spuściźnie po przodkach, poważane przez ogół. Wierz mi Matyldo, wołałbym śmierć, niż najlżejszą plamę na moim honorze!
 Margrabina zbladła jak ściana.
 — Jest niestety możebną ostateczność, której obawiam się dla twego brata — kończył margrabia — dlatego też chcę odwrócić od nas zawczasu niebezpieczeństwo. Sosten nie wart niczego, to nie wątpliwe; litość moja nad nim, przewyższa jednak gniew i oburzenie, na jego niecne postępki. Z musu jedynie, chcę mu dopomódz. Będę co prawda w rozterce z własnem sumieniem i przekonaniem; ale pokonam moje skrupuły, mówiąc w duchu: — Nie czynię tego dla rozpustnika i hulaki, Sostena de Perny, ale dla mojej żony i moich dzieci!
 — Czy pozwolisz mi spytać, co zamyślasz uczynić dla mego brata?
 — Wiesz przecie najdroższa, że nie przedsiębiorę niczego ważniejszego w życiu, nie poradziwszy się ciebie. Sosten zabierze wszystko po matce. Niewiele to tam wyniesie, gdyż od dawna już posprzedawała biedna staruszka cichaczem swoje srebra, i wszelkie rzeczy kosztowniejsze. Poleciłem uporządkowanie tej sprawy memu notarjuszowi. Podpiszemy oboje akt