Strona:PL É Richebourg Dwie matki.djvu/68

 — Nie będę mógł złożyć mu od razu trzydziestu tysięcy franków.
 — Kiedyż je pan mieć będziesz?
 — Dziesięć tysięcy za dwa miesiące.
 — A resztę?
 — Trochę później...
 — W dniu, w którym oddadzą panu dziecko, co?
 — Nieinaczej.
 — Niech i tak będzie! Jestem gotów podpisać ci weksel na tę sumę, panie Blaireau.
 — Nie potrzeba — Blaireau potrząsł głową przecząco. W pewnych okolicznościach, ani nie żądam rewersu na sumę obiecaną, ani nie kwituję z odebranych pieniędzy... Czy masz pan przy sobie dwadzieścia tysięcy franków.
 — Naturalnie.
 — Proszę więc o nie.
 Sosten wyjął z kieszeni sporą paczkę banknotów i podał ją Blaireau’owi. Pochwycił on chciwie pieniądze, w palce zakrzywione i sękowate, rachując zwolna i uważnie. Porozkładał je starannie na biurku, przepatrując do światła, czy niema czasem między niemi podrobionego.
 — Dobrze — mruknął, — Zaraz jutro rozpoczynamy, kampanją na całej linji.
 Powstał.
 Sosten zrozumiał iż to ma znaczyć, że rozmowa skończona i klient może się wynosić z jego gabinetu.
 — Nie masz mi nic więcej do polecenia, panie Blaireau? — spytał, wstając również z dziurawego i twardego fotelu.
 — Chwilowo... omówiliśmy wszystko dokładnie i szczegółowo.
 — Kiedyż mam się zgłosić powtórnie do pana?
 Blaireau potarł czoło, dumając.
 — W dniu, w którym odniesiesz mi pan owe dziesięć tysięcy... Ale, ale... na bilecie wizytowym, nie ma pańskiego adresu?