Strona:PL Čech - Pieśni niewolnika.djvu/72

 Szalbierzów chytrych korowody
 Z udaną psią pokorą
 Pieją mu hymn swój na wyprzody,
 Przemocy są podporą.
 Pomyślność pana i powaga
 Umacnia się przez modły;
 Kto liże bicz — ten w moc się wzmaga,
 Kto buntu syn — ten podły!

Równość z ust Zbawcy niegdyś i proroka
Rybitwi brali prości;
On ich, skruszywszy pęta otroka,
Łańcuchem skuł miłości.

 Lecz chciwych Jego uczniów zbór
 Sfałszował gwichty w wadze,
 Nam wyrzeczenia sławi wzór
 A sam pochwycił władzę.
 Wciąż święci krzyżem i kropidłem
 Kaźń naszą w Mistrza imię,
 A sam pod pana cupnął skrzydłem
 I syt dziesięcin — drzymie.

O Boże nasz, prawdziwy Panie słysz!
Tyś Bogiem jest biedoty,
Ołtarzem Twoim nagi, prosty krzyż
Nie bisior i klejnoty.

 Ty, co tronujesz śród przyrody
 I masz ze serc podnoże,
 Dawco pokoju i swobody
 Dłoń Twoją podnieś, Boże!