Strona:PL Ściskała - Ostatni mnich w Orłowej.pdf/70

orłowskiego psuł sobie zdrowia i humoru! To niewarto!
 — Kiedy oni wciąż napadają na mnie, lud mi buntują! — krzyczy książę, tupiąc w podłogę.
 — To książę się ich boi? To przecież tylko taki kurnik ten klasztor. Wykurzyć ich stamtąd i skończone.
 Uderzony temi słowy książę staje przed Hessem i patrząc mu bystro w oczy, jakby z radości, że ten myśli jego najtajniejsze odgadnął, mówi ciszej:
 — To niemożliwe! Oni w opiece króla i cesarza, mają za sobą papieża. To niemożliwe! — Zaciskając pięści, syczy dalej: Przeklęte klechy bogate, że ja na nich pomścić się nie mogę! Ja, książę na Frysztacie! Ja bezsilny jestem, Można — by się wściec!
 — Czy ty musisz iść po zemstę do Orłowej?
 — A gdzież? Oni do mnie nie przyjdą!
 — Przyjdą, czemużby nie? Oni głupi, jak barany!
 — Jak ty to myślisz?
 — Bardzo prosto! — I zniżywszy głos, jak szatan szepcząc, wyświetla Hess księciu cały plan. — Trzeba zaprosić mnichów na ziemie frysztackie pod jakimkolwiek pozorem, a jak