,ny lub na rękaw swej odzieży: najlepiej obserwować je, gdy mróz nie jest zbyt słaby i zbyt silny, — można się im wtedy doskonale przyjrzeć; zwłaszcza te rozpoznać je można dobrze, spoglądając na nie przez szkło powiększające.
Jakkolwiek formy tych płatków są różne, to we wszystkich jednak dostrzedz można gwiazdkę sześciokątną. Dziwić nas może tak prawidłowa ich postać, ale podziw nasz się zmniejszy, gdy przypomnimy sobie, że różne minerały znajdują się w ziemi w postaciach regularnych, zwanych kryształami. Zresztą, spójrzcie na cukier lodowaty, — kształtne jego bryłki stanowią właśnie kryształy. I drobne igiełki, z których się gwiazdy śnieżne składają, są to kryształki lodu, a przez szkła silnie powiększające widzieć można, że są to słupki sześciokątne, a słupki te łączą się znów w gwiazdki sześciokątne.
Foremne takie, krystaliczne gwiazdki śnieżne wtedy tylko padają, jeżeli para wodna zwolna marznie; gdy zaś powietrze ciepłe dosyć nagle się oziębi, wtedy igiełki zbijają się w kłaczki, w których prawidłowości odszukaćbyśmy nie mogli.
Grad pada w lecie; składa się z ziarnek lodowych, zwykle wielkości grochu, ale niekiedy dochodzących wielkości orzechów i jaj gołębich. Powstaje on wtedy, gdy górne warstwy atmosfery doznają bardzo nagłego i znacznego oziębienia; ale w jaki to sposób następuje tak nagłe oziębienie, że w krótkim czasie rozwijają się tak wielkie bryłki lodowe, opowiedzieć wam nie mogę, bo jeszczebyście tego nie pojęli. Dużo bowiem uczyć się musi, kto chce dobrze zrozumieć zjawiska przyrody, jakie wokoło nas zachodzą, a kto ich wcale nie rozumie, jest jakby człowiek obcy w kraju, którego języka nie zna.
 |
|
