Strona:PL Światełko. Książka dla dzieci (antologia).djvu/185

i w chwili, gdy z ciała wychodzi, jest miękim i lepkim; twardnieje dopiero w powietrzu. Po upływie 4 dni gąsienica całkowicie się obwija nitkami, które się zlepiają z sobą i stanowią powłokę. Naówczas już jej widzieć nie możemy, bo ona zbudowała sobie domek w postaci jajowatego pudełka i ukryła się wewnątrz. Taka gąsienica, owinięta nitkami jedwabiu, nazywa się poczwarką, a sam ten jedwabny domek — kokonem. Gdybyśmy po kilku dniach przecięli kokon nożyczkami, tobyśmy zobaczyli, że gąsienica jeszcze raz zrzuciła skórę. Ale już wewnątrz tego pudełka czyli kokona, w którym się sama dobrowolnie zamknęła, nie ujrzymy gąsienicy w postaci wydłużonego robaka. Przemieniła się ona już w poczwarkę. Ta zaś poczwarka jest to zwierzątko jajowatego kształtu, niema głowy, ani nóżek, ani szczęk; pokarmu wcale nie przyjmuje. Chociaż mało się rusza poczwarka, przecież żyje pod tą twardą skorupką, ale znajduje się jakby w uśpieniu i powoli przekształca się w motyla.
 Ta ostateczna przemiana poczwarki odbywa się blizko 3 tygodnie. Wtedy młody motylek, w kokonie jeszcze ukryty, zwilża płynem, który z pyszczka wydziela, jedno miejsce krępującej go powłoki, uderza głową w to zwilżone miejsce, przerywa je i.... o dziwo! wylatuje z więzienia dojrzały motyl. Początkowo taki motylek jest bardzo słaby, delikatny i przytem wilgotny; wkrótce się jednak wzmacnia, osycha, prostują mu się nóżki i rożki, rozpinają lekkie skrzydełka i wesoło wzniósłszy się w powietrze, śpieszy rozpocząć nowe życie. Ale niestety! w tej najswobodniejszej postaci żyje bardzo krótko, bo zaledwie od 10 do 20 dni, a częstokroć i krócej.